kelebek kanadı

Bende dedim evren

Bu kelebek kanadı

Bu tırtıl esareti…

Yanarken İskenderiye'nin kitapları

Kaç yüz yıl öteledi

Atomun parçalanışını…

Yorulmasaydı nevton

Oturmasaydı o elma ağacının altına

Yaslansaydı güneylice

Gölge gölge duvara

Yer çekmeyecek miydi,

Elma değil de kerpiç düşseydi başına…

Yok mu benim kerpicin atomuyla alakam…

Geri tepti içimin yangını

Bodoslama çevirdim gece vakti yüzümü

Yandım yandım

Parçalanamadım…

İçten içe akar gibi

Yer altından ırmak ırmak

İçten içe patlar gibi

Atomun çekirdeği…

Sessizce dümen kırıp

Rüzgarı

Denizi

Ve korsan bakışlı martıları alıp arkama

Keşkülümden bir avuç yıldız

Serpe serpe önüme…

Ben de uzaktım biliyorum ama

Evren daha uzak…

Ben de yoğum biliyorum ama

Belki evren de yok…

Ya tarihtim

Ya milat kendime…

Kara bir cüceyim şimdi

Evren benim içimde…