Kelimelerin Dansı...!

Kuzenlerimden biri ile konuşuyoruz. Benim ya çenem durmaz ya kalemim.

Etrafımdakilerin yakınlarımın kimisi bıktı bundan, kimisi memnun. Kimisinin de umurunda değil.

Ama bu kez çok özel bir şey oldu.

Orada burada yazdığım gibi. Birde e-mail mektuplaşmalarım var.

Kısaltarak yazmam ben e-maillerimi. Eskisi gibi mektup tadında yazmaya devam ediyorum.

Yani eski kafalıyım, eskiyim zaten!

Bu kez, e-mail ile aynen böyle dertleşme  ya da “geyikleşme“ yaparken kuzenle…

Cümlenin içinde benim için küçük bir benzetme yaptı. Söz aynen şöyle;

“ fakat senin bu kelimeleri alıp onlarla dans edişin yok mu? ”

Efendim ben bir mest, bir berhudar oldum ki anlatamam.

Tamam canım! Bir şeyler karalıyorum söylüyorum da, ben ne şairim ne de yazar.

Sadece üç şey yazarım ben;

1 - Aklıma eseni…

2- Meslek ve hobilerimle ilgili.

3- Eski anılarımdan bana hoş gelenlerini.

İnsanın nasıl gönlünü okşuyor bu güzel söz denen şey.

Yılanı boşuna deliğinden çıkarmıyormuş meğer.

Hele hanımların yaşam boyu doymak bilmez bir beklentisidir  ya bu.

Şimdi iyice anlıyorum onları.

Demek ki neymiş?

“güzel söyle, güzel işit”

Yeni düsturum bu oldu artık…

Öpüyorum seni sevgili kuzenim.

Bülent Selen