Kelin yanında kabaktan söz etmeyin

Doksanlı yılların ortalarıydı. Doksan beş, doksan altı falan…

Benden yaklaşık yirmi yaş kadar büyük bir müdür ağabeyimle evlerimiz karşı karşıyaydı. Çoğu kez camdan cama konuşabiliyorduk. Allah nur içinde yatırsın, beni her gün öldürüp öldürüp diriltiyordu.

Nasıl mı?

Bakın nasıl!

O yıllarda amansız demeyeceğim çünkü amansız sözcüğünü sevmiyorum, biçimsiz bir hastalığa yakalandım. Her şey inanılmaz kötü gidiyor. Başvurduğum her hastane öbür tarafa biletimi kesiyor. Hem de tasımı tarağımı acele toplamamı resmen yüzüme söylüyorlardı.

Bunlar yetmiyormuş gibi beni canı kadar sevdiğine hiç kuşku duymadığım müdür ağabeyim de hazırlığımı hızlandırmak için elinden geleni yapıyordu.

Yaşadığım kasabada benim hastalığımdan ölen birinin selasını duyduğunda camı açar, bana seslenerek “İsmail Hakkı Bey, bu selası verilen senin hastalığından ölmüş” diye haberdar ederdi. Ne hale geldiğimi, nasıl bir ruh haline büründüğümü varın siz düşünün.

 Dedim ya rahmetli beni çok severdi. Aklı sıra bana moral vermek için beni yürüyüşlere götürürdü. Yine böyle yürüyüşlerin birinde, belinin ağrıdığını, bel fıtığı olduğunu anlattı. Doktorların kendisine ameliyat önerdiğini söyledi.

Ben de olsana ya dedim.

Bana yanıtı şu oldu: “Ben asla ameliyat olmam.”

Neden müdür ağabey dedim?

“Çünkü ameliyatlı insan yarım insandır” diye tıbbi bilgiçlik içerisinde sorumu yanıtladı.

Aman tanrım, benim de hemen hemen birkaç ayda bir operasyon geçiren, yüzüm gözüm darmadağın olmuş biri olarak kendimi nasıl hissettim varın siz düşünün.

Sevgili okurlarım, böyle bir yazıyı niçin kaleme aldığımı anladınız değil mi!

Siz siz olun; evladı eşinden boşanmış birinin yanında, kendi çocuklarınızın eşleriyle çok mutlu olduğundan söz etmeyin. Çocuğu okuyamamış, başarılı olamamış birinin yanında kendi çocuklarınızın başarılarından bahsetmeyin. Çocuk sahibi olamamışların yanında çocuklarınızı gündeme getirmeyin. Evlenmemiş birinin yanında evliliğin faziletlerini anlatmayın. Hasta ziyaretine gittiğinizde, aynı hastalıktan ölen birinden asla söz etmeyin. Bu konuda kitaplar dolusu örnek verilebilir.

Akıllı, bilgili, bilge insanlar hiçbir zaman “KELİN YANINDA KABAKTAN SÖZ ETMEZLER.”

NOT: Buradaki KEL sözcüğü metafor olarak kullanılmıştır. Müdür ağabeyimle olan ilişkilerimizde KEL olan bendim.