Keman Sesi

Bir keman sesi böldü gecemi ve nefes almaya başladım yeniden. Gökyüzü 'nün karanlığını sigaramın ateşiydi bir nebze aydınlatan.. Aklımda uçuşan binlerce soru, binlerce cevap, binlerce cümle... Sigaramın dumanı zihnimin bulanıklığına karıştığı anlarda uzaktan gelen bir keman sesiydi bir anda beni kendime getiren.

Bazı anlar vardır insanın hayatında: hiçbir şeyin bitmediğini, yeniden başlayabileceğini, isterse yeniden hayaller kurabileceğini ve o hayalleri gerçeğe dönüştürebileceğini, mutlu olma yolunda hangi adımları atabileceğini ona hatırlatan.. Tam da öyle bir anındaydım hayatımın. Beni bana hatırlatan bu güzel dakikalar gecenin içinde yankılanan bir kemanın tellerinden dökülen o nefis melodiye aitti. O anlar hiç bitmesin istedim. Ruhumu saran heyecan tarif edilemezdi, damarlarımda dolaşan notalar sonsuz bir yaşam kaynağına ait eşsiz bir tatdı. Zaman durmuş gibiydi. Düşüncelerimden sıyrılıp ruhumun huzurunu duyumsadım tüm hücrelerimde. Yüzümdeki tebessümü hissettim göz kapaklarımı araladığımda. 

Gücümüz ruhumuzda saklı bir kutunun içinde kilitli aslında ve onu bulmamızı bekliyor. Kilidin anahtarı bazen bir keman sesi, bazen bir çocuğun masum bakışları, bir yağmur damlası bazen ya da bir gökkuşağı şöleni... Mühim olan odur ki; o mucizenin farkına varıp, o kilidi açabilmek. İşte o an, tüm kainatın içinizde olduğunu hissetmek, insana bahşedilmiş en mükemmel duygu olmalı. Bi şeyleri harekete geçirmenin veya bi şeylere yeniden başlamanın tam zamanı. Hem de tüm gücümüz ve inancımızla..