Kendi fikrinin olması

"Ilim Cin'de olsa, gidip ogreniniz"

Kimin yazdigi, kimin sarki soyledigi mi onemli? Yazinin guzelligi, dogrulugu ya da muzik ve sesin guzelligi mi?

Neden takilip kalir cok kisi, eylemin ardindaki kisinin sahsina?

Adamin ne oldugu, kime inandigi, nasil yasadigi neden sorundur?

Ornek verdigi sahsi degil, siiri, kitabi yada sarkisidir. Sizden bisi bekledigide yokdur. O eylemini yapar gecer. Sen ister dinle, ister oku, umurundamidir o kadar!!!

Hala anne-babadan kalma "klise" inanclar icinde yasayan biri ise soz konusu zaten diyecek bir sey kalmamistir.

Hala haci-hoca ya, sorgusuz sualsiz tapar gibi biriyse ayni sonuc!!!

Sorun suki, cok kisi kendini, dogrularini nerden, nasil edinmis bu hayatin kurallarini, sorgulamadan yasiyor. Cevre, aile korkusu yuzunden, "adam" olup ortaya cikamiyor. Illa birileri onaylayacak ki, kendini adam sansin!!

Akil diye bir sey var, tecrube diye bir yasam haritasi. Sen korkarsan yanlis yapmakdan, ayiplanip, kinanmakdan, cikamazsin elbet bir fikir sahibi olup ortaya.

Baskalarinin fikrini odunc alip, yasadigini sanirsin. Yalanlar, iki yuzlulugun kol gezdigi, inancsizlik icinde, kendinin olmadigi bir dunyada.