Kendim/l/e Konuşmalar-I

Düş/ünce
Sararmış bir yaprak gibi
Aklının tam da orta yerinde/n
İçinde
Sus payı verilmiş zamanlar
Asılı kaldı

Bir kapı aralığındasın artık
Durduğun yer siyah beyaz
Bakılan göz, akıl ya da yürek...
Beklediğin neydi?
Ya da beklemediğin?
Düş bir şehrin
Gerçek yaşam izinde
Yaşamlar düşte
Şehirler gerçek kaldı

Şimdi yazıya geçmiş her bir söz
Bir iplik gibi teker teker sökülürken gerçeklikten
Al kendini eşikten içeriye
Kapat sonuna kadar açtığın tüm pencereleri, kapıları
Çek perdelerini zamanın
Bırak sızsın içine zehri
Yavaş yavaş
Saygısızca
Sözken yalan
Susarak boğan
Varken yok sayılanın...