Kendimizi silemeyiz hayattan

İnsanlar genelde "gerginlik ve tedirginlikten" şikâyetçi oluyorlar. Herkes de bir sıkıntı var. Bundan dolayı anxieteye, depresyona girip, doktorlara gidiyorlar. Onca ilaç başlanıyor, psikologlara gidiyorlar, onca görüşme yapılıyor, ücretleri ödeniyor.

Bunlara bakarsanız, herkes genelde aynı şeyi söylüyor; “yapması gereken çok işi olduğunu, kendisinin rahatsız olduğunu, işlerin ise beklemeye tahammülü olmadığını” söylüyorlar.

“Mutsuz olduklarını” ifade ediyorlar.

Bu insanlara bazen bir mezarlığa gitmelerini söylemek, mezarlıkların, kendilerini vazgeçilmez sanan, hep mutsuz olduğunu söyleyen insanlarla dolu olduğunu hatırlatmak lazımdır.

Kendisinden başkasının yapmasına imkân olmadığını zannettiği işlerin, insanlar öldükten sonra başkaları tarafından da yapılmaya devam ettiğini bu insanlar anlamalıdırlar.

Hayatta karşılaştığımız sorunları çözebilmeliyiz. O sorunların bir parçası olmamalıyız.

Hayatta sıkıntıya gireriz ama yaşananlar hiçbir zaman unutulmaz. Neyi silebilirsin ki hayatındaki? Hiç bir şeyi. Silebilirmisin ellerindeki izleri? Silemezsin.

Peki, kendini silebilir misin?

Geçmişini yalanla örtebilir misin?

Örtemezsin, ancak yeniden başlarsın. Ama silemezsin öncesini.

Unutmayın, doğacak her yeni gün, geçmişten izler taşır. Bunu kabül etmek lazımdır. Unuttuğunu zannettiğin, unutmaya çalıştığın yaşadıkların, sen unutmaya çalıştıkça, sen kendini zorladıkça daha da unutulmaz olurlar.

Oysa hayat denilen şey, bir şekilde yaşanıyor. Kaçıp gidiyor işte. Ucundan kıyısından yakalayabiliyorsan senden mutlusu yoktur bu hayatta. O zaman fazla germeyin kendinizi, yaşamaya bakın.