Kendini yaşamak

Ne kadar kendimizi yaşıyoruz onu merak ettim bu akşam.

Ne kadar fikrimiz var kendimizle ilgili.

Sonra durdum, düşündüm.

Ne gerek var canım başkalarını yaşamak varken, hem daha keyifli, başkalarının yaşadıklarını seyretmek, çünkü eleştiri özeleştiriden daha kolay.

Aslında eleştirdiğini sanıp onu yaşamak, araştırmak ve üretmek kadar da zahmetli değil. Birileri hazırlar, uğraşır nasıl olsa. Gerisi de bize kalır.

Eleştirmek güzeldir üretebiliyorsan, ahkâm kesmiyorsan.

Karşındaki üretense, hoşgörüyle karşılar bunu.

Şimdi anlıyorum magazin programlarının reyting nedenlerini.

Başkalarının yaptıkları o kadar ilgilendiriyor ki bizi.

Aynaya bakmalıyız biraz.

Çünkü biride senin hayatını yaşayacaktır. Bunu kaldırabilecek kadar yaşa başkalarınınkini.

Yemeğe gittiğimizde keyfini çıkarmalıyız, kim ne giymiş ne yapıyor diye zaman kaybetmektense,

Biz hakkını vermeliyiz çalıştığımız işin başkası vermese de,

Sevgiyi, saygıyı bilmeliyiz, karşımızdaki bilmese de

Kısaca biz olmalıyız yaşamımızın her dakikası keyifle

Ataol Berhamoğlu ne güzel anlatmış dizelerinde;

“ Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara, göğe, bütün evrene karışırcasına
Çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır
Ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana”