Kerahet

kararttım ivecen günlerimi

gözüme güneş battı

şimdi bütün dağlarımda tatarcık sesi

biraz geyik izi yordamım

biraz üveyik zeytin dalı

leylekleri getirdim bir bir güneyden

yormamıştım oysa soğuktu daha toprak

bin şükür uğuldadı yol ayağımda

şordan kaldırıp dereyi yatırdım yatağına

saydım bir bir balıklarını

bir çift su sineği

dal hışırtısı

gibi birden uykusamışlık

dinledim ve anladım sular seller gibi bakmayı

eriyip gidiyor taş

uğunup gidiyor düş böceği

ne ki şenlikli kapılardan kalma bu telaş

sarnıçlarda tütsülenmiş yalnızlığımız

kerahete girdi toprağa koyduğum ölü

1967doğumluyum. Lise mezunuyum. Okumayı ve yazmayı hep sevdim. Kelebek kanadı kırılganlığında bir ha..