Kerim Korkut’la yeni ufuklara doğru/Belden aşağı

Göbeğimizle diz kapağımızın arası (Hatta göbeğimiz de dâhil) günah çukuru; vücudumuzun utandığımız bölümü. Bu bölümdeki parçaların adı da yok biliyor musunuz? TV’de Ramazan ayında bir dini sohbette konu buraya gelince konuşmacı sanki utanılacak bir şeyden bahsediyor gibi adlarıyla söylemiyor, tarlanın aşağısı der gibi vücudumuzun bu bölümünü es geçiyordu. Bu kişi sanırım konuşmada örneğin erkek organı demesi gerekse bunu söylememek için programı iptal edecekti. Güldüm tabi. Dini konular konuşulurken göbek diyemezsiniz, popo diyemezsiniz, kadın ya da erkek organı hiç diyemezsiniz. Bunları anlatmak istediğiniz zaman siz bir şey söylemeyeceksiniz, dinleyen konuşmanızdan örneğin popo dediğinizi çıkaracak.

Bir de bunların hem konuşulması ayıp hem de zaten konuşmak istesek bile kullanacağımız kelime yok. Argolarını kullanamayız, argo olmayanları da insanlar anlamaz. Erkeklik organı, vajina, pipi, penis kelimeleri bazı kimseler tarafından anlaşılmayabilir. Hem anlaşılmasın canım, zaten biz bunları kullanmadan da anlaşıyoruz. Lafı oraya getiriyoruz, eğiyoruz büküyoruz karşımızdaki şıp diye anlıyor. Misalen erkeklik organının normal herkesin kullanacağı bir adı olsa olmaz mı yani? Argosunu kullanamayız. Erkeklik organı dediğiniz zaman da hem yine ayıp hem de çirkin ve anlaşılmıyor.

Ya bizim belden aşağımızı yoksa hâşâ Allah değil de şeytan mı yarattı? Niye kalça derken yüzümüz kızarıyor? Bir modern Bayan (Yani kafası modern) bir konuşmada gerektiği için göbeği ile diz kapakları arasındaki neyi varsa hepsini adlarıyla çok rahat bir şekilde kullandı ve ortada utanılacak bir durum oluşmadı.

Bu bölgede bir yerinizde hayati bir sakatlanma oldu, meramınızı nasıl anlatacaksınız? Kim öğretti size bu mesnetsiz utanmaları? Kendileri affedersin şeyi elinde gezerken size ahlaktan, terbiyeden bahseden bu çağdışı insanlara niye inandınız? İnsanın tırnağından saçının teline kadar adını söylemekten utanacağı hiçbir şeyi yoktur.  Belli bir kültür düzeyine ulaşmış modern ve çağdaş insanlar kendilerini ifade etmekten çekinmezler. Utanmanın bu şekli terbiye değil cehalettir.

Ne var utanacağınız, adını söylemenizin ayıp olduğu belden aşağınızda? Sizin belden yukarınız asaletli de, belden aşağınız değil mi? Türkiye’de her 10 kişiden 8’i penisin ve vajinanın ne olduğunu bilmez. Bunların argosu da çok terbiyesizdir; tuvalette kendi başınayken bile söyleyemezsiniz. Penis ve vajina gibi yabancı kökenli, halkın anlamadığı kelimeler ve bunların söylenemeyecek kadar çirkin argoları yerine TDK sözcük bulabilir halk da bunları kullanabilirdi. Ama bizim o büyük büyük ulema ve bilginlerimize göre kişilerin bu uzuvları mahremdi ve ancak yatak odasında helaline söylenebilirdi. Dışarıda hayatın içinde bir kadın vajinasını söylemek zorunda kaldığında insanların kendini anlayabilmesi için sanırım eteğini kaldırması gerekiyordu. Çünkü benim şeyim şey oldu diyemezdi.

Hırsızlık yapmaktan utanmıyor ama “Benim popom” demekten utanıyorsunuz. Hayat insanı her hale sokar. Öyle bir durum olur ki şeyinizi duyurmanız, ifade etmeniz gerekir. Böyle bir durumda, işte o garip dindarlardan birinin affedersin şeyine bıçak saplandı. Doktor olayı bilecek ki müdahale etsin. Nerende kızım yahut bayan? Ne diyecek? Organım demeye utanır. Zaten ona göre günahtır, diyemez. Vajinayı da bilmez. Argosunu hiç kullanamaz. Meramını anlatıncaya kadar kan kaybından ölür gider. Yaaaa Sayın TDK!

Göstermek anlamında mahremiyet olsun ama anlatmak, ifade etmek anlamında hiçbir şeyin mahremiyeti olamaz. Kadın, benim memelerim diyemiyor. Göbeğim diyemiyor. Popom, kalçam diyemiyor. Bizde gerçi seksolog yok. Psikolog da yok. Hepsi hikâye; abuk sabuk insanlar. Biri çıkıyor TV’ye sözde cinselliği anlatıyor; cinsel organların adlarını bile söylemeden bir saat konuşuyor. Ne anlatıyorsun sen ya! Kim ne anlar senin anlattığından? Cinselliği ayak parmaklarımızla mı yaşıyoruz?