Kimlik ve ötekiler

Liberal model kurumsal olarak her devletin kendi ulusuna sahip olmasını gerektirmektedir. Liberal ve benzeri modellerin tıkandığı ikinci kavram "kimlik"tir.

Liberal varsayım homojen bir toplum yapısına muhtaçtır. Homojen bir toplum kendi devletini kurar, değilse heterojen bir topluluk sözleşme ile bir vatandaşlık ve devlet tanımında anlaşır; bu aslında heterojen bir toplumun güç dengelerine dayanarak homejen varsayılmasıdır ve devlete ihtiyaç duyar. Devletin tanımladığı bir ulus ise doğal olarak o ulusun belirleyici öğelerini oluşturduğu varsayılan tek bir kültüre dayanacaktır. Bu becerilebildiği ölçüde toplumsal sözleşmede benzerlikler üzerine inşa edilmiş olacaktır.

Bu benzerliklere sahip olan ve hissedenler kendilerini ulusun bir üyesi sayarken; ulusa dahil edilenlerinde bu benzerlik öğelerine kültürel kimliklerine hiç bir itirazları olmaması gerekir. Oysa İrlanda, İspanya gibi liberal ülkelerin yanı sıra, bir çok sosyalist ülkede de baskı ile kimlik sorunları halledilememiş bir çok çatışma yaşanmıştır.

Farklı boyutta kimlik sorunu yabancı işçi barındıran ülkelerde de gündeme gelmektedir. Her zaman açık ya da gizli baskı ile modern devletler asimilasyonu teşvik etmiştir.

Kültürel kimliklerde, vatandaşlık olgusuna benzer bir şekilde "ötekinin" su yüzüne çıkmasıyla sonuçlanmıştır. Vatandaşlık ulus-içi bir öteki yaratırken, kimlikler devlet-içi ancak ulus-dışı konumlar yaratmıştır. Vatandaşlık krizi devlet otoritesinin krizine yol açarken, kimlik kirizi bununla beraber toplumda sosyolojik ve manevi parçalanmaya yol açmaktadır.

Hani liberal düzende kimliğinden ötürü kimse mağdur olmayacaktı. Farklı düzeylerde ve yoğunluklarda tüm batılı devletlerde ve bizde bu sorun yaşanmaktadır.

(BNÖ)*Somut bireyi esas alan olabilecek tüm farklılıkları; kimlikleri gözeterek nötr hukuksal yapıyla kurumsallaşan bir devlet...

Ya da otoriterlikten arındırılmış bir liberalizm bu sorunları çözebilir mi?
"Hem otoritenin çukuruna düşmeyeceksin, hem de beceremediğin demokrasinin alternatifi olan bir yaşam biçimi koyacaksın ve bu senin herşeyin üstünde savunduğun özgürlükçü birey anlayışını etkilemeyecek" Toplum yok, birey; soyut ve özgür!

"Demokrat" için "birey olmak" toplumsuz mümkün değil, birey bireyliğini yaşarken o toplumun onun için yaratmış olduğu tüm algılama sistematiğine ve onun arka planına muhtaçtır. Onun içinde kendini bireyselleştirir.

"Zeyno'nun boyu selvidir
Güzel Zeyno, kibar Zeyno..."

*ben/biz ne öneriyorum.