Kişisel Seçimlerimizin Olan Her Şeydeki Sorumluluğu

Yaşam, insanın BİLEBİLECEĞİ kadar karmaşık değildir. Ve dünya yaşamının, tüm insanların niyetlerinin davranışlarına yansımasıyla her an yaratıldığını görüp görmemek de bir seçimdir.

Tüm yaşamımız seçimler bütünüdür; bilinçli ya da bilinçsiz seçimler.

Her ne olursa olsun kendimizin bundaki payını düşünmeyi ve kabullenmeyi reddettiğimiz her durumun önünü tıkarız, ileri gitmesini önleriz. Kendimizi sorgularken samimi olmak zorundayız, ne suçlama tavrıyla ne de inkarla hiçbir sorunu aşmak mümkün değildir, sadece etrafında dönülür.

Her şeyin bizim seçimimiz olduğuna basit bir örnek vereyim:
Ortada yapılması gereken bir şey olsun. Şunlardan hangisini söyleyeceğiniz kime bağlıdır?
-Neden yapayım?
-Neden yapmayayım?
Yapmak için de yapmamak için de "sebepleri" biz yaratırız. Yeter ki karşı tarafı seçimlerinden dolayı suçlamak yerine, o bir seçim yaparken kendimizin de seçim yaptığını görelim.

İyi niyet kara bulutları dağıtan tek mekanizmadır. Zamanlaması kaçırıldığında zorlanmaması, zorlandığında "doğal işleyişine" geçmesinin zor olabileceği bilinmelidir.

Faydacılık da vefa da bir seçimdir. Sömürüye dayalı faydacılık seçimin olduğunda bunu sen seçersin, bunu seçtin diye başkasını suçlamak... İşte bu suçtur; önce kendine karşı işlediğin bir suçtur. Çünkü "olan şey"deki sorumluluğunu reddettikçe iyileşmenin önünü tıkarsın ve kendini daha farkındalıklı/sağlıklı yaşamaktan alıkoyarsın.

İnsan yaşamı ortalama 70 yıl diyelim. Bu 70 yılın sadece yarım saatini dahi kendiyle başbaşa kalıp derin düşünmeye, kendi içine dönmeye ayıramayan, bunu ziyan gören, kendisine başkalarının onay vereceği şablon yaşam tarzlarından birini seçip bu kutuya kendisini kilitleyen, irdelemeyen, sorgulamayan birine anlatabileceğiniz hiçbir şey yoktur. Çünkü anlayış da bir seçimdir ve dışardan zorlayarak verilemez.