- Kategori
- Futbol
Kız Gözüyle Futbol
www.milliyet.com.tr
İtiraf ediyorum yıllar boyunca futboldan nefret ettim, hatta koca bulma girişimlerimi sürdürürken de futbol seyretmeyi sevmeyen adaylara daha fazla şans seyretmişimdir. Topun peşinden koşan, koşarken de birbirlerinin üstünden atlayan, zıplayan, hoplayan ve bazen küfr eden, kavga eden 22 erkeği seyretmenin nesi eğlenceli olabilirdi ki? Tamam bazen sırf yakışıklı olanları görebilmek için maç seyretmeye katlanıyordum ama o hevesim de 10 dakikadan fazla sürmezdi.
Zaten yerli futbolcularımızı eskiden Televolelerde görürdüm bol bol, hem de en şık ve en bakımlı halleriyle. Hatırlıyorum da lise yıllarında sırayla Alpay'a, Ümit Davala'ya en sonunda da İlhan Mansız'a aşık olmuştum, evlenme planları kuruyordum. Tabi ne oldu, onlar benim aşkımdan bihaber başka kadınlarla evlendiler, çıktılar ben de büyüdüm. Neyse üniversiteye gelince en sona Galatasaray'ın UEFA kupası maçlarını seyretmiştim, o da hem heycanı fazlaydı hem de okul kantininde tüm yakışıklıları bir arada görme fırsatını elde ediyordum. Gördüğünüz gibi futbolla ilgim yalnızca erkeklerin güzelliği boyutundaydı...
Neyse efendim sonrasında evimizde 4 kadın olduğmuzdan dolayı televizyonda spor haberlerini bile seyretmemeye başladık... Tabii Milli maçlarımızın başlamasıyla annemin içine erkek ruhu girdi ve kadın tüm maçları seyretmeye başladı. Bu da yetmezmiş gibi en küçük kardeşim, ki daha 10 yaşında, zıplaya hoplaya seyretmeye başladı maçları. Kedilerimiz bile pür dikkat topu takip ediyolardı. Hadi Shiva erkek kedi doğasında futbol var, peki dişi kedimiz Piti'ye n'oluyor? Acaba o da benim gibi yakışıklı futbolcu için mi seyreder oldu maçları?
Neyse neyse asıl konuya gelince... Çeklerle olan maçımızda beni yorgundum ve odamda kitap okuyordum... Kapımı kediler girebilsin diye açık bırakırım ve tüm sesler bana da ulaşır haliyle. O akşam Valide Sultan kuruldu televizyo'nun karşısında ve Erman Toroğlu edasıyla yorum bile yapmaya başladı. O zaman dedim ki: " vay be evimiz ne kadar da erkekleşmiş"... Gürültü patırtı derken gol yemişisz ve annem sinirlenerek televizyonu kapadı ve yatağa girdi. Ben de anladım ki yeniliyoruz. İçim cız etti, keşke yenseydik beh dedim ve uyukuya daldım. Taaki binamızın sevinç çığlıklarıyla çınlamaya başlamasına kadar. Bu mutluluk fırtınası annemi yatağından zıplattı ve sadece 2 adımda salona, televizyonun karşısına gitti. Hemen açtı ve br taraftan dua etmeye bir taraftan seyretmeye koyuldu. Karşı takım atağa geçince parmaklarını acaip bir şekle sokup tv'ye karşı tutuyor ( vardır bir anlamı) sonra hopluyor, zıplıyor, yeni fönlenmiş saçları eminim bozulmuştur. Ben de uyku falan kalmadı dikildm yatağımda maçı pür dikkat dinliyorum. Seyretmek istemiyorum çünkü futbol sevmem, ayrıca uğursuzluk getirdiğime inanırım..
Ama nasıl merak ediyorum, anlatamam. En çok da tribünleri, meydanları merak ediyorum. Neyse sonra ikinci gol geliyor annem ağlıyor, zırlıyor, sanırsınız ölen var .Ben de sevindim olacak galiba bu dedim, sadece dinlersem alırız bu maçı dedim.Yatakta tünemeye devam yani...
O arada kalecimizi çıkarmışlar annem ağlayarak küfrediyor, Vay be anneme bak küfür de biliyormuş, 49 yıldır nerdeydi bu be!!!
"kıskanıyolar bizi, pis gavurlar" diye inliyor kadın, korktum kriz geçirecek. Hayır gavur diyor da bizim de bi nevi gavur olduğumuzu unutmuş , sonuçta biz de yabancıyız ama maşallah kanımız beyaz kırımız akar...
Küfür fırtınasından sonra dua fırtınası geldi ki, "Allah ailecek çarpacak bizi birazdan, hatta annemin bu dengesizliğiden milletçe çarpılacaz" dedim kendi kendime....
Ve sonra 3. gol geldi, annem nasıl bağrıyor, dedim komşular şikayet edecek. Ne şikaeti canım değil bina, tüm Erenköy coşmuş, herkes uluyor, ağlıyor sokaklara fırlıyor. Pencereye çıkıp biraz arabaları seyrettim ve yatağıma döndüğümde ağlamaktan gözlerim şişmişti....
Evet ben futbol sevmiyorum ama bu MUCİZE beni ağlattı işte...
Annem ise şampiyonanın tüm maçlarını seyrediyor ve rakipleri takip ediyor, bu kadın beni korkutmaya başladı, ya başımıza spor yorumcusu kesilirse, ya tv programlarına çıkarsa???annem bu herşey beklenir:)
Mutluluğum hala devam ediyor ve ne biliyor musunuz?
"TEŞEKKÜRLER MİLLİ TAKIM! "
Zaten yerli futbolcularımızı eskiden Televolelerde görürdüm bol bol, hem de en şık ve en bakımlı halleriyle. Hatırlıyorum da lise yıllarında sırayla Alpay'a, Ümit Davala'ya en sonunda da İlhan Mansız'a aşık olmuştum, evlenme planları kuruyordum. Tabi ne oldu, onlar benim aşkımdan bihaber başka kadınlarla evlendiler, çıktılar ben de büyüdüm. Neyse üniversiteye gelince en sona Galatasaray'ın UEFA kupası maçlarını seyretmiştim, o da hem heycanı fazlaydı hem de okul kantininde tüm yakışıklıları bir arada görme fırsatını elde ediyordum. Gördüğünüz gibi futbolla ilgim yalnızca erkeklerin güzelliği boyutundaydı...
Neyse efendim sonrasında evimizde 4 kadın olduğmuzdan dolayı televizyonda spor haberlerini bile seyretmemeye başladık... Tabii Milli maçlarımızın başlamasıyla annemin içine erkek ruhu girdi ve kadın tüm maçları seyretmeye başladı. Bu da yetmezmiş gibi en küçük kardeşim, ki daha 10 yaşında, zıplaya hoplaya seyretmeye başladı maçları. Kedilerimiz bile pür dikkat topu takip ediyolardı. Hadi Shiva erkek kedi doğasında futbol var, peki dişi kedimiz Piti'ye n'oluyor? Acaba o da benim gibi yakışıklı futbolcu için mi seyreder oldu maçları?
Neyse neyse asıl konuya gelince... Çeklerle olan maçımızda beni yorgundum ve odamda kitap okuyordum... Kapımı kediler girebilsin diye açık bırakırım ve tüm sesler bana da ulaşır haliyle. O akşam Valide Sultan kuruldu televizyo'nun karşısında ve Erman Toroğlu edasıyla yorum bile yapmaya başladı. O zaman dedim ki: " vay be evimiz ne kadar da erkekleşmiş"... Gürültü patırtı derken gol yemişisz ve annem sinirlenerek televizyonu kapadı ve yatağa girdi. Ben de anladım ki yeniliyoruz. İçim cız etti, keşke yenseydik beh dedim ve uyukuya daldım. Taaki binamızın sevinç çığlıklarıyla çınlamaya başlamasına kadar. Bu mutluluk fırtınası annemi yatağından zıplattı ve sadece 2 adımda salona, televizyonun karşısına gitti. Hemen açtı ve br taraftan dua etmeye bir taraftan seyretmeye koyuldu. Karşı takım atağa geçince parmaklarını acaip bir şekle sokup tv'ye karşı tutuyor ( vardır bir anlamı) sonra hopluyor, zıplıyor, yeni fönlenmiş saçları eminim bozulmuştur. Ben de uyku falan kalmadı dikildm yatağımda maçı pür dikkat dinliyorum. Seyretmek istemiyorum çünkü futbol sevmem, ayrıca uğursuzluk getirdiğime inanırım..
Ama nasıl merak ediyorum, anlatamam. En çok da tribünleri, meydanları merak ediyorum. Neyse sonra ikinci gol geliyor annem ağlıyor, zırlıyor, sanırsınız ölen var .Ben de sevindim olacak galiba bu dedim, sadece dinlersem alırız bu maçı dedim.Yatakta tünemeye devam yani...
O arada kalecimizi çıkarmışlar annem ağlayarak küfrediyor, Vay be anneme bak küfür de biliyormuş, 49 yıldır nerdeydi bu be!!!
"kıskanıyolar bizi, pis gavurlar" diye inliyor kadın, korktum kriz geçirecek. Hayır gavur diyor da bizim de bi nevi gavur olduğumuzu unutmuş , sonuçta biz de yabancıyız ama maşallah kanımız beyaz kırımız akar...
Küfür fırtınasından sonra dua fırtınası geldi ki, "Allah ailecek çarpacak bizi birazdan, hatta annemin bu dengesizliğiden milletçe çarpılacaz" dedim kendi kendime....
Ve sonra 3. gol geldi, annem nasıl bağrıyor, dedim komşular şikayet edecek. Ne şikaeti canım değil bina, tüm Erenköy coşmuş, herkes uluyor, ağlıyor sokaklara fırlıyor. Pencereye çıkıp biraz arabaları seyrettim ve yatağıma döndüğümde ağlamaktan gözlerim şişmişti....
Evet ben futbol sevmiyorum ama bu MUCİZE beni ağlattı işte...
Annem ise şampiyonanın tüm maçlarını seyrediyor ve rakipleri takip ediyor, bu kadın beni korkutmaya başladı, ya başımıza spor yorumcusu kesilirse, ya tv programlarına çıkarsa???annem bu herşey beklenir:)
Mutluluğum hala devam ediyor ve ne biliyor musunuz?
"TEŞEKKÜRLER MİLLİ TAKIM! "
- Toplam blog
- : 125
- : 1808
- Kayıt tarihi
- : 24.05.07
Bir gün elle tutulabilen, mürekkep kokusu içine çekilebilen GERÇEK bir gazetede köşe yazıları yaz..