Kızını Dövmeyen Dizini Döver :(

Bugün ne çekiyorsak toplum olarak ; bunun müsebbibi, eğitimi bir lüks olarak gören, olsa ne olur olmasa ne olur zihniyetine sahip  ekseriyet ve bunların yaşama bakışları, uygulamalarıdır.

Eğitimi sadece yüksek öğrenim görmek, hatta birden fazla lisans düzeyinde diplomaya sahip olmak sananlar olabilir. Hep vurgulandığı gibi asıl ve temel eğitimin kaynağı AİLEdir oysa.

Aile ocağında; kişinin önce kendine , yakın çevresine sonra da bulunduğu topluma, milletine ne kadar yararlı ya da ne kadar zararlı olacağı konusunda ilk ve en önemli temel atılır.

Ailesinde annesinin, kardeşlerinin, kendisinin şiddete maruz kaldığını görerek yetişen; sevginin, saygının, hoşgörünün, yardımlaşmanın, fedakârlığın ; insan ruhunda yarattığı o emsalsiz dokunuşları tatmadan büyüyen bir insandan ne beklenilebilir ki...

Kaç fakülteden diploması olursa olsun,  yurt dışında adını hep duyduğumuz ünlü üniversiteleri bitirsin isterse... Böylesi mutsuz bir çocukluğun üzerine bina edilecek kişilik,  yaşam boyunca hep eksik hep yarımdır. Böyle bir insan elbet tahsilinin gereğini yapacak, eğitimini gördüğü dalda toplumuna yararlı olacaktır. Ama ... Taaa derinlerde kanayan bir yara; çalıştığı kurumda arkadaşları, yönetici konumundaysa çalışanları, evde eşi, çocukları kısacası çevresi ile olan ilişkilerinin  olumsuz yönde şekil almasına neden olacaktır.

Bir de bu insanın tahsilin yapacağı; tesviye,  kaba söylemle "yontma" işlevinden mahrum kaldığını düşünürsek... Ki,  bizim toplumumuzun büyük çoğunluğu  ne yazık ki bu kesimden oluşuyor. İşte o zaman günümüzde olduğu gibi; gergin, her an birisi ile kavga etmeye hazır, mutsuz, deyim yerinde ise "burnundan soluyan" insanlardan oluşan bir toplumun havasını teneffüs etmek zorunda kalırız.

Ailede neler kazanılabilir...

  Karşılıksız sevgi, çalışmanın yaşamda ne denli önemli bir unsur olduğu bilinci, dürüstlük, başkalarının da en az bizim kadar hakkı, özgürlüğü olduğu fikrininin benimsenmesi. Bunların yanı sıra tertipli , temiz ve bakımlı olmak,büyükleri, yaşlıları saymak, küçükleri korumak gözetmek, disiplin ve sorumluluğun önemini kavramak ... Daha onlarcası...

Bunların tümünü benim gibi eğitimci olanlar da dahil hiç kimse tam anlamı ile yapamaz fikrimce.

Nitekim kendimize dönük sorgulamalarda; ne kadar eksik, yanlış uygulamalarımız olduğunu teslim ediyoruz . Bunu yaparken canımız acısa da... Hepimiz insanız, kusur bizler için. Önemli olan; gerek çocuklarımızla gerek eşimiz ve diğer yakınlarımızla olan iletişimlerimizde, belli bir ortalamayı tutturabilmek, asgari düzeyde AİLE kavramının içini doldurabilmek...

Ailede yaşanan sorunların nedeni; anne ve babanın çocukluğunun kalitesi ile doğrudan ilişkili olduğu fikrindeyim .Çocukluğunda, babasının;  annesine, kardeşlerine karşı sürekli şiddet uyguladığını gören bir babanın; eşinin ve çocuklarının canını yakmakta, onlara fiziki gücünü uygulamada hiçbir beis görmeyeceği açıktır.

İki gündür ekranların ve sosyal medyanın gündeminin ilk sırasına oturan; SILA/Ahmet Kural çifti ile ilgili  yaşanan şiddet olayının  arkasında , binanın temeli kadar hayati,  AİLE olgusu var.

Büyük olasılıkla bu olayın erkek tarafı, çocukluğunda "erkeğin fiziki üstünlüğünü sürekli olarak  gösterdiği" bir aile ortamında büyümüş olmalı.  

İşin bu boyuta gelmesinde kadının hiç mi etkisi yoktur. Bu  başka bir konu. Saygı, sevgi, hoşgörü ancak karşılıklı olduğu zaman bir anlam kazanır elbette. Ama Allah insanlara düşünme, konuşma, anlama yeteneği vermiş. Konuşursun, anlamaya çalışırsın baktın olmuyor. "Sen yoluna ben yoluma dersin."  Kaba güç niye... Uzmanların görüşüne göre kadına ve kendinden zayıfa şiddet uygulamak aslında aczin bir göstergesiymiş.

Söz konusu olan ünlü, özür diledi. "Önce Sıla'dan sonra tüm kadınlardan..." dedi.  Sanırım bunu da; iş arkadaşları dahil kendisine olan yoğun tepkiler nedeniyle söyledi.

Kız çocuğu yetişirken; sen kızsın çok gülme, konuşma, ortalığı temizle, ev işi yap; erkek çocuğuna da; sen erkeksin kızarsın, söversin, kız kardeşinin saçını çekebilirsin. Ev işi mi zinharrr... Oğlum sen bırak annen, kız kardeşin yapar... Diyerek büyütülen bizler...

Sonucu da Sıla'lar ve Ahmet'ler ...

Atalarımız  suçlular ...

Erkeklere ;
"Kadının sırtından sopayı , karnından sıpayı eksik etmeyeceksin."

Evlenen kıza ;
Ne kadar canın yansa da,"KAN KUSUP KIZILCIK ŞERBETİ İÇTİM" diyeceksin
"GELİN GİRDİĞİN EVE GELİNLİKLE GİRDİN, KEFENLE ÇIKACAKSIN"  dedikleri ve bu haksızlığı töre haline getirdikleri için.

İşin en hazin yönü de,
KIZINI DÖVMEYEN, DİZİNİ DÖVER   diyenler de  genellikle, babalarından dayak yiyen annelerdir.