Kömür Kokan Şiirler'de tanıdık iki dost ( 4 )

Kömür Kokan Şiirler” seçkisini okurken gözüme iki tanıdık dost daha ilişti. Bunlardan biri Vedat Güler, diğeri Ertuğrul Oğuz. Her ikisini de yüz yüze gelmemize rağmen ( karşın ) 1968 - 1975 yılları arasında gerek mektupla ve gerekse çeşitli sanat ve kültür dergilerinde yer alan şiirlerimizle zaman zaman sık sık bir araya geliyorduk. 1970’lerde Ankara Çaba yayınları arasında çıkan Dicle Köprüsü ( şiirler ) adını taşıyan kitabımla birlikte sanat dünyasında bir köprü kurmuş ve bu değerli arkadaşlarla tanışma görüşme fırsatını bulmuştum.

Ordulu Şair Vedat Güler bana “ amca oğlu” diye hitap ediyordu. Her ikimizin de soyadı “GÜLER”  olunca bir birimizi adeta bir kardeş gibi seviyorduk. Arşivimde hala Vedat Güler’ den kalan el yazılarıyla yazılmış birkaç mektubu ve şiirleri vardır. Ne yazık ki Vedat Güler’i 1986‘da yitirdik. Rahmetle ve saygıyla anıyorum.  1993- 1995 yılları arasında Ordulu ili Çamaş ilçesi İlçe  Milli Eğitim Müdürü  olarak görev yaptığım günlerde Ordu'ya   birkaç kez gitmiş ve maalesef  Vedat Güler’in ailesi ve çocuklarıyla bir türlü görüşme   olanağını bulamamıştım. Sordum, soruşturdum yakınlarnıyla   neyazık  ki görüşmek kısmet  olmadı...

Çok üzülmüştüm. Sevgili Vedat Güler 1986’de aramızdan ayrılmıştı. Şimdi Sayın Hamit Kalyoncu’nun hazırladığı “Kömür Kokan Şiirler’ de Vedat Güler’in de üç şiirine yer vermişlerdir. Vedat Güler’i unutmadıkları için ayrıca teşekkürlerimi sunmak istiyorum. Kitapta yer alan  “BİTMEYEN TÜRKÜ” adını taşan şiirini buraya alıp sizler paylaşmak istiyorum:

BİTMEYEN TÜRKÜ

Kömür kalmaz karanlıkta

Ocaklar bensiz olmaz

Coşkuyla akar kanım

Zorlar çeperlerini damarlarımda

Yüreğim işçi benim

Fabrika bacaları dumansız olmaz

 Ürünsüz olmaz tarlalar

Düşer toprağa terimiz

Yaşam yürür tohuma

Çiçekler açar geceden

 Bitmez bu türkü

Ellerim sevda benim.

Irmaklar akmaz boşuna

Yollar uzanmaz

Aşk üstüne yazılır

En güzel şiirlerim

Emek döllenir her yerde 

Yeşerir göğün mavisinde sevinç

Gözlerim bereket bende.

Vedat GÜLER (1943- 1986 )

Karadenizli şair Ertuğrul Oğuz’a gelince tanışmamız ve şiirlerimizi   bir araya gelmemizin ayrı bir öyküsü vardır. 1970 yerlerde benim ilk göze ağrım olan “Dicle Köprüsü “şiirleri tanışma fırsatını bulmuştum ve o da bu yıllarda bana “Toplum Hamalı  “ şiirler adlı kitabını göndermişti. Ertuğrul Oğuz 197lieyıllarda şiirlerini yansıma, Saçak, Güney, Atılım VE Ilgaz gibi dergilerde okumuştum. Son yıllarda sağ olsunlar beni unutmamışlar, “Yılların Bitimsiz Gücü”  adını taşıyan şiir kitabını göndermişlerdi. 

1999 yılında aldığım bu yeni şiir kitabını yine Milliyet Blog’ta tanıtmıştım. ( 18 Ocak 2011 ).Ertuğrul Oğuz 1944 Niğde Fertek Köyünde doğmuş ve Karadeniz Ereğlisi’nde yerleşmiştir. Askerlik sonrası Ereğli’ye gelip yerleşmişlerdir. O'da öğretmendir. Çalışmaya ve üretmeye  devam ediyor.. Ayrıca birçok fabrikalarda da çalışmıştır ve son yıllarda ticaretle uğraşmaktadır. Sevgili E. Oğuz'a daha nice  sağlıklı ve başarılı günler diliyorum..

Çalışkan ve üretkendir. Şimdi sözü fazla uzatmadan onun   “ Kömür Kokan Şiirler” kitabında yer alan bir şiirine yer vermek istiyorum:  

İŞÇİYDİ O KÖMÜRDE

Bir çabuk yavandı elleri

Bir özgür kuş

Bu denli abanır kazmasına

Vurdukça güç güler iyesine

Kış

Al al olur kazısında

 Bir yır söylenir dergin

Kazar elleri

Kazar da kazar

“ güneşi güneşten ırak”(  1 )

Ertuğrul OĞUZ ( 1944 )

Ocak 1968 /  Yeni Kastamonu Sanat Dergisi Kasım 1970

-----------------------------------------------------------------------------

1- Kömür Kokan Çiçekler / Hamit Kalyoncu , Pervaz Yayınları Ocak 2005- Ankara