Konvoyun başı... Ya da lider olmak

Lider kolay olunmuyor…

Konvoyun başına geçip, yolcuları belirli bir dönem güdebiliyorsunuz ama… Onların “baş”ı, beyni ve gönlü olamıyorsunuz kolay kolay…

Konvoyun başını çekmekle, liderlik arasında ciddi, belirli, niteliksel farklılıklar var.

Lider olabilmek için, her şeyden önce olgun, oturmuş, sindirmiş ve belirli bir düzeyin üzerinden atlamış olmanız gerekiyor…

Bilgili değil; kültürlü olmanız gerekiyor…

Soğukkanlı, ileriyi görebilen, olumlu düşünen ve en önemlisi de, içtenlikli olmanız gerekiyor.

Zaman faktörünü, doğru, bilinçli ve sabır içinde değerlendirebilmeniz gerekiyor…

Yolculuğa zaten çıkmış olanların değil, toplumsal muhalefetin öncüsü, yaratıcısı ve yönlendiricisi olabilmeniz gerekiyor.

Halkın nabzını elinizde tutmanız yetmez; o potansiyeli, doğru hedeflere, doğru zamanlama içinde yöneltebilmeniz gerekiyor.

Ve her şeyden önce de, kendiniz için değil, gerçekten toplum için ve sahiden halkın yararı için çalışmanız gerekiyor.

Hoşgörü, insana sevgi ve insanlığa saygı kavramlarını vitrindeki rahat ve gösterişli yerlerinden çıkartıp, yaşamın içindeki zorlu ve çetin sınavlara katıştırmanız gerekiyor.

Pratik her şeyin ölçüsüdür!..

Doğruluk, dürüstlük, halka saygı ve sevgi, ilkelilik, açık yüreklilik, şeffaf1lık ve benzeri değerlerin, nutuk edebiyatı içindeki söylemlerden sıyrılıp, yaşamsal pratiğinizin omurgası haline gelmesi hem gerektir ve hem de şarttır…

Ve açıkça görüldüğü gibi, bütün bu gerekliliklerin, onun bunun zorlaması ile değil, lider olacak kişinin hayat pratiği içinde [dövüşe, çekişe] temel bir direk halinde oluşması gerekiyor…

Bütün bu sıraladığımız nitelikler, ne birer fantezidir, ne süs ve ne de edebiyat…

Tam tersine bütün hepsi, hep birlikte, bir arada bulunması zorunu, gerekli ve şart olan değerlerdir…

Bunlardan birisinin o kişinin moral dünyası ve kültürel birikimi içinde yer almaması, durumu ekşitir ve kişinin davranışlarında saklanamaz bir “sırıtma” yaratır…

Niteliksizliği [ne yapsanız] örtemezsiniz…

Sağlam ve oturmuş bir kişiliği ise, asla bükemezsiniz…

Her insanoğlu için alt edilmesi gereken bir tek seçenek vardır:

Gelişmek, gelişmek ve gelişmek…

Herkes için, yükseğe, yoğunluğa ve derinliğe doğru, gelişmek!..

Bıkmadan, usanmadan ve yılmadan… Gelişmek!..

Aydın kişi, kendisini geliştiren ve kendi kişisel gelişme süreci ile çevresini ortak eden “er” kişinin adıdır.

Bu kişinin soyadı ise, emeğe ve aydınlık düşünceye saygı kavramı ile özdeştir…