Konyaspor-Beşiktaş: Golsüz maç orgazmsız sevişmeye benzer

Konyaspor-Beşiktaş maçını izlemek için para verip bilet alarak Konya Atatürk Stadyumu’na gidenler ne kazandı? Ya da bu maçı izlemeyenler ne kaybetti? Bence bu iki sorunun cevabı da kocaman bir “hiç”! Mücadele var mıydı? Görünüşte var gibiydi. Ama keyif veren bir mücadele değildi. Hayatında hiç futbol maçı izlememiş birini Konyaspor-Beşiktaş maçına götürsek sahada bir topun peşinde anlamsızca bir o yana bir bu yana koşan adamları gördüğünde, şaşkınlıkla "ne yapıyor bu adamlar başka işleri yok mu?” diye sorardı. Hele bir de o oyunda yüz milyonlarca liralık rantın döndüğünü, o futbolcuların bazılarının yıllık kazancının milyon dolarları bulduğunu öğrense şaşkınlığı daha da artardı.

İşte Konya-Beşiktaş maçında öylesine kısır, öylesine insana zevk vermekten uzak bir oyun vardı sahada. İki takım da daha önce hayatlarında gol atmamış gibiydi! Golün, topu o “kale” denen iki dikey, bir yatay direkten oluşan hedefin içine sokmak olduğundan habersiz gibiydiler. Her iki takım da aslında oraya nasıl ulaşacağını bilmiyordu; galiba kimse de öğretmemişti! Gol için sistematik bir hazırlık yoktu. Ayağına top gelen futbolcu onu ileri doğru savuruyor, orada artık kim karşılarsa o da aynı hareketi yapıyordu. Bu yönüyle de futboldan ziyade “ortada sıçan”a benziyordu sahadaki oyun…

Özellikle de ilk yarı pozisyon zenginliğinden öyle yoksundu ki, eğer “kale” o üç direk arasındaki sınırlı alandan ibaret değil de korner bayraklarının arasındaki tüm alan olsa ve o alanı geçen toplar gol sayılsaydı bile ilk yarı sonucu 1-1 falan olurdu! Sahada ne oynandığını şahsen ben anlayamadım; anlayan varsa bana da anlatsın, gelecek sezon BJK İnönü Stadı kapalı tribününden kombine bilet hediye edecem!

İkinci yarı maç biraz hareketlenir gibi oldu. Hatta 50. ve 55. dakikalar arasında Tello ile Serdar Özkan’ın girdikleri pozisyonlarda Beşiktaş gole biraz yaklaştı ama onlar da sonuç vermekten uzaktı. Arada kayda değer birkaç hareket varsa o da hakemin sarı kartlarıydı. Hakemlerin kart gösterme anlarındaki mimik ve jestleri ilginçtir. Gol pozisyonu yoktu, maçta gol yerine kart gösterme anlarını hatırlayabilirdik ama o da rutin geçti. Ne kimse kartlara itiraz yükseltti ne de tartışmalı pozisyonlarda birileri çıkıp “kart yok mu hocam, kart” diye hakemi göreve davet etti. Böyle anlar için gözler eski Galatasaraylı Bülent Korkmaz’ı arıyor ister istemez!

Ben özellikle Beşiktaş’ın devre arası transferi Fabian Ernst’in oyunun merak ettim. Bence ilk maç için fena bir performans sergilemedi. Çok kart görmeye yatkın bir yapısı var; eğer o konuda biraz dikkatli olabilirse yararlı olabilir. Fiziği ve dazlak kafası hemen akla Beşiktaş’ın en son şampiyonluğu yaşadığı sezondaki kadrosundan Brezilyalı Zago’yu hatırlattı. O sezon Zago ve Giunti Beşiktaş’ın kilit oyuncularıydı. Bu ikiliden vize almadan kimse Beşiktaş orta alanını geçemezdi. Yanına Giunti’nin işlevini üstlenecek biri bulunabilirse Beşiktaş taraftarına bir nostalji yaşatabilir.

Gol futbolun orgazmıdır. Ancak buna karşın futbol golden ibaret değildir. Bazen golsüz geçen öyle maçlar olur ki üç-dört gollü maçlardan daha zevkle izlenir. Maalesef Konyaspor-Beşiktaş maçı öyle bir maç da değildi. Maçı stadyumda ya da benim gibi ekran karşısında izleyen seyircilerin iki saatine yazık oldu. Maalesef son yıllarda Beşiktaş bunu hep yapıyor. Adet yerini bulsun diye girişilen sevişmelere benzettim ben.. Onun gibi bir şeydi bu maç. Futbol yoktu; gol olmayacağı belliydi. “Bitse de gitsem, şu yazıyı yazsam” diye düşündüm hep…

Maçlar doksan dakikada bitiyor ama tartışmaları hafta boyu sürüyor. Milyonlarca futbolsever televizyonlardaki futbol tartışma programlarını izliyor. Hatta çoğu insan (mesela ben!) maçın kendisinden ziyade bu tartışmaları izlemeyi seviyor. Çünkü çoğu zaman sahada futbol olmuyor. Asıl maç televizyonlardaki tartışmalarda gerçekleşiyor! Benim yazım pek o kategoriye girmiyor ama dilerim, bu yazıyı okumak için on dakikalarını ayıranlar Konyaspor-Beşiktaş maçının herhangi bir bölümündeki on dakikadan daha fazla keyif almıştır.
......


Foto: milliyet.com.tr