Korkulacak şeyleri bilmeseydik korkmazdık; tedbir için öğrettiler iyi halt ettiler

Bu korku diyeceksin ama korkuyu göstermeyeceksin. Onların anlatmak bizim de dinlemek hoşumuza gidiyordu. Kurt masallarındaki kurtlar bizi yemediler ama kurtların adam yemediğini öğrendiğimiz zaman bile bizi yiyeceklerini düşündük. Çünkü onlar masallarını anlatırken o kurtlar bizi yemişti zaten.

Ah cehalet… Yılan sokar de, ısırır de; yılanları koynumuza sokuyorlardı… Şimdi yılan benden kaçıyor, ben de yılandan; ikna olup korkumu yenemiyorum. Aslında çocukken atıldığım yılanlı kuyulardan çıkamıyorum!

Yahu abartma “kedi tırmalar, elini ayağını yırtar” de, kaplan saldırmış gibi anlatıyorlardı, geceleyin kedinin parlayan gözlerini de tarif ederek.

En çok ölüden, mezarlıktan konuşuyorlardı; şeytan, uğur… Tek muhabbet buydu. E köy de cehennem deresi, dağ taş kurt çakal dolu, yıllarca kapımızdaki finoyu şeytan zannettim.

Yarısı yalan yaptıkları yiğitlikleri anlatıyorlardı gece yarılarına kadar, kurt avına çıkmışlar. Bana bunları anlatan adamın yıllar sonra tesadüfen hayatında hiç kurt görmediğini ağzından duydum. Keşke görsek de öyle korksaydık, bari neden korktuğumuzu anlardık “Adamla kızını köye gelirken dağda kurtlar yemiş” Belki dünya tarihinde böyle bir şey olmadı ama bu hikâyeyi dinledikten sonra biz yalnız başımıza dağlara hiç gidemedik.

Zeki olmak da kötü, bazıları unutur gider, çocukluğumda içime giren kurtlar çakallar olduğu gibi duruyor. Biz cehaletin kurbanları iki dedemiz cephede kalmışken işte sırf bu yüzden fareler gibi korkak olduk!

Korkaklığın biraz genetik olduğunu düşünüyorum ama korkan insanlar sadece bu nedenle korkmuyorlar, anlattığımız şeyleri de yaşamışlar muhtemelen.

Aslında yaşamın gereklerine bakarsak korkak insan yok, kimse için korkaklık söz konusu değil; çünkü normal insanın ölmesi, öldürmesi, uçması, kaçması gerekmiyor. Bazı şeylere karşı çekingenliği olabilir ki bu da normaldir. Ama işte yiğit toplumumuz(ne yapacaksa yiğitliği, sanki Köroğlu)cesareti önemsiyor, aslan kaplan değilsen düşük puan veriyor.

Sorun bazı şeylerden korkuyor olmamız değil, korkumuzun bilinçsiz toplum yüzünden bizi rezil etmesi. Cesaretin ispatı gerekmez, zorda kaldık mı inancımızla korkumuzu yener aslan kesiliriz icabında. Gerekmedikçe biz böyleyiz. Yaşımız uygun olsaydı asker olup Güneydoğuya gitmeyecek miydik? PKK’ya karşı savaşıp ölmeyecek miydik?