Korkularımız

Hayattaki korkularımız nelerdir? Kimimiz sevdiğimizi, kimimiz işimizi, kimimiz sağlığımızı kaybetmekten korkarız. Yaşadığımız sürece daima korkularımız vardır.

Ölümden korkarız en çok. Çünkü yaşam o kadar çabuk geçiyor ki, elimiz de kalan yaşadığımız film kareleri, gözümüzün önünde birkaç saniye hepsi bu.

Peki neden korkularımız var? Kaybetmekten ya da kaybolmaktan neden bu kadar korkuyoruz? Hayatın akışına bırakamıyoruz kendimizi. Nereye sürüklerse oraya gidemiyoruz, gitmiyoruz da. Düzenimiz var çünkü, bozulsun istemiyoruz. Korkularımızda bundan. Sevdiklerimiz hep bizimle olsun istiyoruz. düzenli bir hayatımız olsun istiyoruz. Kargaşa içinde huzurlu olmak istiyoruz. İlgi görmek istiyoruz. İlgilenmek istiyoruz. Bir şeyler için uğraşmak istiyoruz. Boşluğa düşmek, boşlukta olmak istemiyoruz. Peki hep böyle mi olacak, böyle mi yaşayacağız? Korkusuz olamaz mıyız? Ya da birilerine, bir şeylere bağlı olmadan ayakta kalamaz mıyız?Elbette kalırız ama bu bizimle mümkün.Kendimizle savaşımız. Kendimizle barışımız. Her şey biz de saklı. Yaşama koşullarımıza bağlı, çevremize bağlı, düşüncelerimize bağlı, ailemize bağlı. Son nokta yine bize çıkıyor. Öncelikle pozitif olabilmeyi başarmalıyız. Ne olursa olsun, her işte bir hayır vardır diyebilmeyi öğrenmeliyiz. Bol bol dua etmeliyiz.

Yardımlaşmalıyız. Sevmeliyiz en başta. Yaşamımızı kalitelendirmeliyiz. Kendimizi beslemeliyiz. Ruhumuzu beslemeliyiz. Aşkı bilmeliyiz, aşka inanmalıyız. Yüreğimiz bizi nereye savurursa ılık bir bahar rüzgarı gibi oraya sürüklenmeliyiz. Akıl ve kalp birleşmeli. Mutluluk oyunları oynamalıyız. Neşe dolu kahkahalar atmalıyız, çocuklar gibi. Bayram gibi olmalı her yer. Şen, coşkulu. Başarabilir miyiz peki? Bence yapabiliriz. İstememiz yeterli. Bırakalım korkularımızı, kaygılarımızı yaşamaya bakalım….

Sevgiyle kalalım… Gülcan