Küçük Dostlarımız Uğruna Çareler Tükenmez

Çok unutkan olduğumdan bir gün her şey hafızamdan silinip giderse  diye en mutlu olduğum, unutmak istemediğim en güzel anlarımı ölümsüzleştirip arşivliyorum ben.

Bu küçük dostumla karşılaştığımızda çok sıcak bir yaz günüydü. Çamaşırları as 1 saat sonra topla o derece yani. Çeşme başında nefeslenirken geliverdi yamacıma. Ellerimi yıkarken suya öyle masum baktı ki içim cız etti anladım ki yanmış kuzucuk içim gitti. Hangi canlı susuz yaşayabilir? Hele su şişesinden bir an ayrılamayan ben onun hararetini yüreğimin en derininde hissettim. Sağda solda kap ararken bile yanımdan ayrılmadı. Hiç bir şey bulamadık çaresiz döndük dolaştık çeşme başına geri geldik. Kucağıma alıp içireyim dedim başaramadım. Avucumla içireyim dedim olmadı. Hahahay şanslı günümüzdü o anda kafama saksı düştü aradığım çareyi buldum. Oluğu zor zahmet tıkarsın, patileri oluğa dayarsın, o an kimse yanına yaklaşmasın korkup kaçmasın diye beklersin, küçük dostun kana kana içer ve onunla sen de doyarsın. O yüzündeki gülümsemeyi ölsem unutmayacağım. Ha bir de gel dedim başına güneş geçmiştir ıslayalım öyle serinledi ki. Çok mutluyduk ben de anı ölümsüzleştiriverdim.

         Laf lafı açıyor ya hazır Sokak Hayvanları Günü iken naçizane hatırlatmak istedim. Malum sıcaklar kapımızda. Sokaktaki küçük dostlarımız için köşe başlarına, kapılarımıza bir kap su bıraksak onlar için ne güzel olur. 

          Bir de unutmadan, bu güzel anı hatırlamışken başka anları hatırlatıp üzmek üzülmek istemiyorum. sokak hayvanlarına zarar verenlerin cezasız kalmamasını en ağır cezayı almasını  gönülden istiyorum. Ve yüreklerine vicdan, merhamet diliyorum...

Bir sonraki buluşmamıza dek sağlıcakla kalın...

SİBEL YILMAZ