Küçük insanların büyük gururları olur

Gurur, “büyük” taklidi yapmaya çalışan “küçüğün” düştüğü komik durumdur aslında.

Onurla aynı cümle içinde bile geçmemesi gereken bir zaaftır gurur. Onur, haysiyet şeref gibi erdemlerin yanında kıyaslanması bile uygun değildir. Kısaca, onur erdemdir,  gurur ise zaaftır.

Kasıntı bir duruşu vardır gururlu insanın. Burnu düşse yere eğilip almaz.  Özeleştiri yapamaz. Özeleştiri yapacağı yerde kontra eleştiri hazırlar. “ama sende” diye başlar cümle.  Disipline gelemez. Başkalarıyla aynı olamaz. Farklıdır. Okulda kıyafet yönetmeliğine uymak ona göre değildir mesela. Kurallara riayet etmeyi sevmez. Ders çalışmaz başkasının yanında. Çalışkan değil zeki görünmek ister. Kibirlidir. Eksik olduğu konuda konuşmaya girmez. Kendi minderinde dövüşür. Bilmediğinin bilinmesinden çekinir. 

Eksik olan yanlarıyla o kadar özdeşleşmiştir ki, bu yüzden hatasını kabul etmek istemez. Zaafını eleştirdiğinizde kişiliğini eleştirmiş olarak algılayacak, özdeşim kuracak ve savunmaya geçecektir. Hatasızdır. O hata yapmaz, onda zaaf olmaz.

Eleştirilmek küfür edilmek gibidir. Gitgide Sevecenlikten ve hoşgörüden uzaklaşır. Özür dilemek en kötü eylemdir. Küçülmek, aşağılanmaktır. 

Gururlu kişilik  bir anlamda dış yüzüdür. İç dünyasındaki endişelerin dışa vurumudur. Derin korkuları vardır. İç dünyasında kaygıları büyüktür. Kendini “eksik” hisseder. Eksik yanları kabullenip o eksikle barışık yaşamak yerine örtmek için çabalar. Gurur, ruhsal kişiliği sürekli baskı altına alır. Rahat değildir. Hoşgörüden ve merhametten uzaklaşır. Gurur bir negatif düşünce enerjisidir. Hem duyguları hem de aklı etkisi altına alabilir. Olumlu düşünebilme yeteneğini tahrip eder.

Çözüm; gurur bir küçük burjuva zaafıdır. Zaaf ise bir mikroptur. Nasıl ki mikrobu vücudumuzun bir parçası gibi görmeyipantibiyotik ilaç kullanıyorsak, zaaflarımızı da  kişiliğimizin bir parçası gibi görmemeli ve ona karşı mücadele etmeliyiz. Samimiyet, gururun en etkili panzehiridir.  Eksiğimizle gediğimizle kendimizi bu şekilde kabullenmemiz ve içten davranmamız gururu yenmemizi sağlayacaktır.

Netice;   “Küçük insanların büyük gururları olur”  der Voltaire,  o halde ya gururunu küçülterek kendini büyüt, ya da Sen büyüdükçe gururun küçülecektir. Mevlana ile bağlayalım; “ya olduğun gibi görün, ya da göründüğün gibi ol”.

Alizarinden sevgilerle