Medeniyet yeşile verilen önemdedir

“Bazısının binaları, bazısının bahçeleri bakımlı. Belki batı ile doğu arasında böylesine bir fark var. Canlı ile cansıza verilen değer kadar.”

Her gün sabah önünden geçtiğim Filistin Büyükelçiliği'nde bugün dikkatimi bir şey çekti. Parmaklıklardan içeriye baktığımda gördüklerimi anlatıyorum. İki tane minik havuz var. Bahçe bakımsız. Yani iki üç tane meyve ağacı var. Havuzların içi toprakla dolu. Birinin içine soğan ve maydanoz, diğerine ise marula benzer bir bitki dikilmiş. Burası bir ülkenin temsil yeri. Yani Büyükelçiliği.

İran Büyükelçiliği arka bahçemize bakıyor. Kocaman ve beyaz bir binası var. Girişi büyük demir parmaklıklarla kaplı. Duvarları çok yüksek. Duvardan sarkan yarısı kurumuş birkaç sarmaşık var. Bakımsız bir bahçesi var.

Tam karşımda Polonya Büyükelçiliği'nin bahçesi var. Neredeyse Ankara’nın en eski ağaçları burada. Harika bir yeşillik. Her çeşit ağacı ile bir orman havası alabilirsiniz.

Avrupa Birliği'nin bayrağı dalgalanan ülkelerin bahçeleri irili ufaklı. Ama hemen hepsinde çimler düzgün, ağaçlar bakımlı.

Pakistan mı? Suriye mi? Azerbaycan mı? Büyük binaları var. Binalar bakımlı. Altın varaklı kapıları var bazısının. Pahalı mobilyaları.

Bazısının binaları, bazısının bahçeleri bakımlı. Belki batı ile doğu arasında böylesine bir fark var. Canlı ile cansıza verilen değer kadar.

Yeşillendim bugün...

Pikniklerde üç but tavuk yiyeceğiz diye kaç hektar orman kül oldu? 

İçtiğimiz sigara izmaritini sokacak bir yerimizi bulamadığımızdan yaktığımız ormanlar... 

Tarla yeri açmak için, duble yollar, rezidanslar, villalar yapmak için katlettiğimiz ağaçlar...

Yeşillik, canlıya verilen bir değerdir.

Evlerimizin bahçeleri ulaştığımız medeni çizgiyi gösterir bence. Hayata verdiğimiz önem. Büyüyen, solan, açan, yeşil olan, sararan, ölen, doğan.... Canlı yani.

Doğa ile olan ender ilişkimizdendir yeşilliklerimiz. Canlılarla kurduğumuz nadir diyaloglardan.

"Medeni insan" diye tariflediğim "güzel insan" canlılara verdiği önemle ortaya çıkacaktır. Cansız varlıklara önem verenler güzel insan olmayacaktır benim tariflerimde.

Başta insan, sonra hayvan ve mutlaka yeşil doğa ile barışmak zorundayız. Bizi pahalı bile olsa cansız oyuncaklarımız mutlu etmez. Belki başkalarından üstün yaptığını düşünüp “mutlu” oluruz kısa bir süre için. Ama üstünlük hep başka üstünlüklerin altında ezileceğinden bu hırs hepimizi eninde sonunda mahvedecektir.

Oysa canlılarla kurulan diyalog tüm güzel yanlarımızı ortaya çıkarmaya yeter.  İnanın doğa her zaman “can”lanmanın sırrını veriyor. Okuyana tabi…

Yapay çiçeklerle evlerinizi, parklarınızı ne kadar doldurursanız doldurun. Doğal olmayan  yapmacık mezarlık bitkilerini yol kenarlarına dikin durun. Her hafta yenileyin “fabrika lalelerini”, fark etmez. Doğal yeşillikleri yaratamaz, olanları koruyamazsanız  geri kalmış olursunuz bana göre.

Kuğulu parkın ağaçlarını kesmek isteyen, Cinnah caddesindeki asırlık çınar ağaçlarını yok eden anlayışlar başta saydığım sınıflardan hangisine giriyor siz karar verin...

Havuzlara toprak doldurup soğan ekenlerden mi, hiçbir ağaca zarar vermeden korumaya alarak küçük bir orman oluşturanlardan mı?

“Aklı gelişmiş”  ülkelerin insanları doğaya saygılıdırlar.

Zaten küresel ısınmadan dolayı doğal hayatı korumak zorlaşıyor. Zaten her yıl heyelanlara verimli topraklarımızı kaptırıyoruz. Zaten bilinçli bilinçsiz bir orman katliamı yaşıyoruz.

Aman bahar geliyor.

Çöle çevirmeyelim ülkemizi.

Avrupa demeden, talimat vermeden, "kendi aklımızla gelişerek"  yeşilimize sahip çıkalım.

Alizarin'den sevgiler