Kuğu gölündeki çirkin ördek yavrusu…

Neysem oyum.

Kendim gibi, olduğum gibiyim…

Yeni bir şeyler öğrenmeye çalışırken, düştüğüm durumların, insanların gülüşmelerine yol açmasına aldırmadığım gibi, aynada her sabah gördüğüm, sarışın, bazen yeşil, bazen de mavi gözlü adamla alay etmeyi seviyorum…

Otuz altı yaşımdan sonra aramızda kalsın, klasik müzik dinlemeye başladım!( <ı>Göz kırptım)

<ı>Yakında kötü yola düşer miyim sizce?

Kendi kendime güldüm şimdi… Üzerine bir de hıçkırık tuttu!

Gazetede okuduğum “ klasik müzik dinleyen inekler daha fazla süt veriyor” haberinden sonra oldu her şey!

<ı>İnekler kadar olamadıktan sonra nefes alıp vermenin ne anlamı var?

***

<ı>Mor inek olmaya çalışırken… Sadece sıradan bir inek olup! Morarıp kalmayalım da!

***

Son günlerde okuduğum, Lou Marinoff’un yazdığı “ Felsefe Hayatınızı Değiştirir” adlı kitabın kapağında, hormonlu olduklarını tahmin ettiğim bir salkım domatesin arasında da, yalnız, hatta zavallı, berduş, mor bir domates var… Farklı ya!

Büyüyünce kuğu olacak!

***

Münferit hissetmenin rengi “mor” demek!

Dayak yiyen kadınların aldıkları darbeler küllenince, güller açması beklenen yerlerinde ki çürükler ne renk?

***

Sonu “off” la biten adamlardan, karaya çekilip, çürümeye bırakılmış, küskün kayıkların arasında, en yakın bakkalda, tanıdık bade namına bir şey bulamayınca, tesadüfen tanıştığım, sonradan masa arkadaşım olan Smirnoff votka var… Kim ne derse desin! Derin adam…

Büyülü bir şey!

Yarısını içeni melankolik, hepsini içeni filozof yapıyor… Çok üniversiteden, okul be!

Hem bilirsiniz; çirkin kadın yoktur az, votka vardır!

<ı>

***

Mozart, Bach, Hendel, Chopin hepsi güzel ama benim adamlarım… Vivaldi ve Tchaikovsky …

Ha Spring Allegoro

Ha kuğu gölündeki çirkin ördek yavrusu…