Kuşadası ve yenilenen dostluklar (4)

Günlük streslerin ve yaşam mücadelesinin arasında bir küçük nefesti bu bir kaç günlük kaçamak. Yaşam öyle bir şey ki bir varsın bir yoksun. Ne yaşıyorsan o yanına kar kalıyor. Yaşadıklarının içine bir nebze güzellikler katabiliyorsan ne mutlu. Yoksa tekdüze bir yaşam çarkının içinde dönüp duruyoruz.

Arkadaşlarımla paylaştığımız tatilde de güzel anlar yaşadık, birbirinden değerli anılar biriktirdik ve döndük. Güzel bir Kuzey Ege turuydu ve Kuşadası’nda son buldu.

Assos’tan çıkıp İzmir yoluna girdikten sonra aklımda değer verdiğim güzel bir insanın hatırını almak, sesini duymak, mümkünse uğrayıp ziyaret etmek vardı. Yolumuz yazlık evinin yakınlarından geçiyordu çünkü, arkadaşlarım da çok sevineceklerini söylediler. Milliyet Bloğun değeri kalemlerinden Sn. Vidan Sevil’i arayıp uğrayabileceğimizi söyleyince büyük bir nezakete karşıladı ve hatta bizi yoldan alıp evine götürdü. Birbirinden değerli yazılarını takip ettiğim sanal da olsa tanıdığım güzel insanla yüz yüze tanışmak sevincine vardık ve gönüller birbirine ısınıverdi. Şahane ev sahipliği için mutluluğumu bir kere daha söylemek isterim.

Daha sonra tekrar buluşma sözlerinden sonra tekrar yola revan olduk. Çünkü Kuşadası’nda başka bir dost bekliyordu bizi. Ve geç kaldığımız için sitemlerini gülerek karşılıyorduk. Yine Milliyet Bloğun değerli kalemlerinden Sn Ayşen Kura idi bizi bekleyen.

Ayşen’ciğimle daha evvel tanışıp arkadaş olmuştuk zaten evinde birkaç gün geçirip onun da şahane ev sahipliğinden nasibimizi aldık, sevgimiz karşılıklı daha da arttı. Bizi yedirdi içirdi, gezdirdi. Bir an bile yüzünden gülümsemesi eksik olmadı. İstemesek de yorduğumuz için kendisine müteşekkirim ve gönülden sevgilerimi yolluyorum.

Beraberce dört kafadar bir tekne turuna çıktık hatta. Güzeçamlı beldesinden tekneye binip Dilek yarımadasına doğru uzandık. Karşıda Samos adası o kadar yakındı ki bazen tekne kıyılarına kadar gidiyordu. Evleri, plajları teker teker seçilebiliyordu. Bizde yine bir üzüntü her zamanki gibi. Burnumuzun dibinde Yunanistan’a ait bir ada var diye. Dilek yarımadası boyunca gitti tekne, milli parkın o muhteşem manzarası eşlik etti bize, bazen durdu, o güzelim koylarda demirledi, turkuaz renkli denize girildi. Tekneden deniz zevki de başka oluyor doğrusu. Yeşille mavinin iç içe geçmiş hali görülmeye değerdi. Üstte gökyüzü açık mavi, ortada koyu yeşil ve altta yer yer turkuaz, yer yer lacivert bir deniz. Renkleri ayırıp tablo yapılsa bu kadar muhteşem olur.

Ege turumuzu bitirmiş olduk böylece, birbirinden değeri anılarla döndük. Yeni keşif turlarında tekrar buluşmak için sözleştik. Doğrusu aklım ve kalbim Ege’de kaldı.

Arkadaşlarıma da sevgilerimi iletiyorum.

Şükran Demirtaş