- Kategori
- Kent Yaşamı
Kütahya’yı tanırken…
Kütahya ortalama büyüklükte bir Anadolu şehri görünümünde... Şehir olarak yeterince gelişmiş bir durumda değil… Kırsal kesim yerleşiminin yoğun olduğu ancak hızlı bir şehir göçü yaşanması nedeniyle kırsal gittikçe tenhalaşıyor. Nüfus itibariyle fazla yoğunluk yok. Nüfus artış hızı oldukça düşük denebilir. Aileler bir en fazla iki çocuk sahibi oluyor. Üç ve daha fazla çocuklu aile sayısı çok az denecek düzeyde… Bir yönüyle doğum oranlarının düşürülmesi politikalarının, doğum kontrol faaliyetinin en etkili olduğu şehirlerin başında geliyor denebilir.
Geniş bir alana sahip olmasına rağmen oldukça az nüfus barındırdığı söylenebilir. İlin en büyük merkez nüfusuna sahip ilçesi Tavşanlı. Yine elde şehir havasına sahip ilçeler denilince Tavşanlı, Simav ve Gediz ilk başta sayılabilir. Emet ilçesi kısmen küçük de olsa ilçe havası taşıyor. Ancak diğer ilçeler hele de Dumlupınar, Pazarlar, Şaphane, Çavdarhisar, Domaniç, Aslanapa gibi ilçe demeye neredeyse bin şahit istenecek ancak adı ilçe olan yerleri de var. Buraları ilçe yapanlar ne düşündüler de böyle bir karar verdiler görenler gördükten sonra mutlaka düşüneceklerdir.
Şehrin merkezi uzun yıllar ihmal edilmiş bir şehir havası taşıyor. Aslında büyük bir kasaba dense yanlış olmayacaktır. İl merkezi veya şehir nitelemelerinin kullanılabilmesi için Kütahya’da birçok değişiklerin olması gerekiyor. Şehrin bu havasının değişmesi için şehir ileri gelenlerine, devlet kurumlarına, yerel yönetim birimlerine büyük işler düşüyor.
Bu sayfalarda Kütahya şehrinde yaşayan birisi olarak gözlemleyebildiğim kadarıyla sorunlara, çözüm önerilerine, gözlem ve değerlendirmelerime yer vermeye çalışacağım.
Ali Hikmet DEMİR