Leylimin sanrıları 1

Korkuyorsun. Korkuyorsun gözlerimden. Bu yüzden bakamıyorsun gözlerime, hep kaçırıyorsun bakışlarını. Oysa sende farkındasın gözlerimdeki ışıltının. Bu ışıltının gözlerine değip seni de ışıl ışıl yapmasından korkuyorsun.

O yüzden dönüyorsun sırtını. Oysa bakışlarım, sırtını geçip avuçlarında yer buluyor. Avuçlarına da bakamıyorsun.Gözlerim avuçlarında ve sesleniyor sana’’Seni Seviyorum’’diye.

Kapatıyorsun avuçlarını, görmemek için gözlerimi, yüzümü, gülüşümü, beni…Şakağına götürüyorsun elini , yanağın avucunda kızarıyor. Avucundan yanağına akıyorum usulca. Bir sürü bakışımla öpüyorum yüzünü, gözlerini, ellerini…

Çekiyorsun elini yüzünden, kızarıklığın geçiyor. Gene o sert o dalgın bakışlara dönüyorsun.Yavaşça kaçıyorum avucundan. Soğuyor ellerin, bakışların soğuyor.

Ama o kadar rahatlama, gene geleceğim avuçlarına ve oradan gözlerine, yüzüne... Bu sefer kaçmayacağım senin sert bakışlarından, yumuşak bir gülümsemeyle yerleşeceğim dudaklarına…Ve sen bağıra çağıra ‘’Bende seni seviyorum’’diyeceksin…

BİLDİRİ

Bir mavide birden değişmek olur
Bakışın bakışıma vurunca

Ölüp denizlere karışmak olur
Bakışın bakışımdan yorulunca

Daha beyaz sabahlar var
Alıp gitme bütün gülüşlerimi

Götürme düşlerimi
Sardunyalar güllere dokununca

(Sinsi zehirler tatlı
Senin her şeyin güneş)

Gelip ışığında ısınıyorum
Yaşamak ölüm gibi koyulunca

Afşar TİMUÇİN

Leylim