Karpuzcu

Unulmayan filmler, unutulmayan film karakterleri vardır...

Serkan'ın unutamadığı filmlerden biri de Orhan Gencabay'ın

karpuzcu Sebahattin'i canlandırdığı "Dertler benim olsun"isimli filmdir...

Okulun camına asılı listede iki dersten sınıfta kaldığını öğrendiğinde

yanındaki arkadaşı ile birlikte o dik yokuşu çıkarlar...

O yıllarda Şafak ve İpek sinemaları vardır devasa iki büyük salonlu...

Ve Şafak'ta yabancı, İpek'te ise hep yerli filmler oynar...

***

Serkan'ın arkadaşının babası emekli olduktan sonra yine kendi gibi

emekli bir arkadaşıyla iş kurmaya karar verirler...

İki emekli bir kamyon alıp pazarda karpuz satmaya koyulurlar...

Karpuzlar tarladan toptan alınır yüklenir.Pazar yerine getirilip indirilir...

Hesap kitap yapılıp, biraz da pazardaki diğer karpuzcu tezgahları gezildikten

ve karpuzlar büyüklüklerine göre ayrıldıktan sonra karpuzlar fiyatlandırılır...

Öğleye doğru müşteriler birer ikişer gelmeye, satışlar da olmaya başlar...

Ancak ters giden bir şey vardır.Dışı yeşil içi kırmızı olup görünüş olarak bir sorun

olmaması gerken karpuzların hiç tadı yoktur...

Tatsız çıkan karpuzların yerine ücret alınmadan başkaları verilir ama nafile...

Fiyatı düşürülür satılabilsin diye...

Değişen bir şey olmaz...

Serkan'ın arkadaşı Cemil'in morali bozulur...

O kızgınlıkla bedava bunlar der...

Yaşlı bir kadın:

-Bedava mı gerçekten?

Evet bedava der Cemil...

Cemil'in yaşadığı acaba , şansızlık mı, işi bilmemek mi, azami risk mi diye düşünür Serkan...

***

Sanatın her dalı örneğin;yazı-yazarlık blog yazarlığı bir çeşit elindeki birikimin karpuzcu Cemil'deki gibi heba olması mı, yoksa şartları bedeli ne olursa olsun o birikimin öyle ya da böyle bir şekilde okura ulaşabilmesi olayı mıdır?