Lidyalılara saygılı ol Kemal Bey

Sonunda bir yandaş olarak beni ikna ettiği için Kemal Kılıçdaroğluna teşekkür ediyorum. Zor ikna olurum ben, sabit fikirliyimdir. Kolay kolay başkasının açısından bakamam, bakarsam şaşı olacağımı zannederim. Bu bir itiraftır. Bir eziklik de diyebilirsiniz. Mahcup oldum Bay Kemal’in salvoları karşısında. Deniz bitmiş kara görünmüş, gemi karaya vururken dümene geçivermiş bin bir katakulliyle. Helal olsun. Anasından emdiği sütün hakkını veriyor. Kıskanıyorlar onu, ne yalan söyleyeyim ben de kıskanıyordum. Ne de olsa mimlendik Ak Parti yandaşı olarak. Acaba İktidar partisi geriler, oylarına sahip çıkamaz, bu Gandi ortalığı toz duman eder de iktidara gelir mi diye korkuyorduk. Sanırım korkularımızla yüzleşmenin zamanı geldi.

Kurultay konuşmasıyla dalga geçecek değilim, dalga geçenlere de prim verecek değilim. Hele hele, işte Gandi Kemal bu, işte Tayyip’in korkulu rüyası, CHP gerçek hüviyetine kavuştu, gümbür gümbür geliyor, diyenlerin de dümen suyuna girecek değilim. Ben olsa olsa kendime has görüşlerle tutunmaya çalışırım birkaç satırlarla. Benim adım Kemal ben parayı bulurum, (sahi parayı Lidyalılar bulmamış mıydı?) sözünü işittikten sonra, tamam bu iş dedim, hemen masadan kalkıp temmuz başlangıçlı yüklü bir borca girdim. Kocaman adam yalan söyleyecek değil ya dedim. Dostların gülmesi, benimle dalga geçmeleri etkilemedi beni. Adam haziranda iktidara yürüyor ve Tayyip’i indirmek için ne gerekiyorsa yapacağım, diyor.

Akşam gazetesi de adamla dalga geçiyor, ‘yürüyüş yolları tenhaya gidiyor, iktidar oku başka yöne’ diye karikatür çizmişler. Salih Memecan, “bugün Kemal benim adım, diyen yarın mmm Osman mıydı acaba? der” diye maytap geçmiş adamla. Olmuyor beyler, bu kıskançlık sizi bir yere götürmez. Hakkını teslim etmek gerek.

Birisi de çıkmış, Anadolu usulü havuzlu villanın parasını ödeyemediğim için satacağım, demişsin, ey Kemal, havuzlu villanın parasını denkleştiremiyorsun da parayı nerden bulacaksın ülke yönetmek için? Diye sorunca, temmuz ayı için girdiğim borçtan vaz mı geçsem? diye düşünmedim. Zira bu kıskançlıklar adamı daha doğmadan öldürmeye yönelik kıskançlıklardır. Hele 600 liralık çalışmayan aylığını duyunca, istifa mektubumu hazırladım. Çalışarak iki katını alacağıma, çalışmadan yarısını alırım, neme lazım. Her konuda sınırsız özgürlüğe uçacağız, cümlesine binaen sakallarımı ve saçlarımız uzatmaya koyuldum, GAP projesine gereken alakayı göstereceğim, der demez, güneydoğudan arsa çevireyim ileride ‘hiç CHP kurultayına gitmedin mi bari be dede’ demesin torunlar, diye düşündüm.

Şu sıralar dış politikada esamisi bile okunmayan Türkiye 2023 yılında kendi yazdığı oyunda oynayacak gibi lafları işitince gidip Yeşilçam’a rol çalma işine girdim, uluslar arası ilişkilerde okuyabilmek için YÖK’e başvuracaktım, YÖK’ün kaldırılacağını öğrenince, yerine getirilecek olanına başvurmak için, bu düşüncemi kafamda dondurdum. Ülkeyi Ak Parti iktidarının getirdiği bataklıktan kurtarma sözü verdi, bataklıkta boğulan vatandaşların yüreğine su serpti, korku imparatorluğundan kurtaracağım sizi diye öğütler verdi, özellikle basına sonuna kadar özgürlük bağışladı ya. Hemen şimdiden oyumu verip iktidara taşıyıp CHP’yi, rahat rahat CHP aleyhtarlığı yapmak için kalemimi sivriltmeye başladım. Vaatler çok ciddi Cem uzanımsı gibi yarım ekmek köfte tadında değil ama köylü olmak için, köye dönmemek için hiçbir bahanem kalmadı. Traktör siparişini verdim. Mazot yarı yarıya inecek nasılsa. Referandum kayısısı ekip, incir çekirdeğini dolduracak inciler dinleyeceğim: Organik Kılıçdaroğlu İncileri. İşin ciddi yanı bir kenara da, iyi ki Deniz Baykal gitti. Kılıçdaroğlu olmasa siyaset bu kadar matraklaşmayacaktı.

mustafasus@hotmail.com