Makro fotoğraf nedir? Nasıl çekilir?

Makrofotoğrafta, görüntü konunun normal hacmine yakın yada daha büyüktür. Bu alanda kullanılan colse-up sözcüğü ise konuya olanaklar ölçüsünde yaklaşarak fotoğrafının çekilmesi anlamına gelir. Doğal olarak bu eylem sonunda makrofotoğraf doğar.

Makroçekim basitçe konu ile objektif lensi arası uzaklık küçültülerek sağlanır. Lens-görüntü planı uzaklığı lens-konu planı uzaklığından büyük olması gerekir.

Makro çekim için değişik yöntemler kullanılır. Bu yöntemlerin değişik alanlarda birbirine üstünlükleri vardır.

1) Close-up lensler: Objektifin önüne bir filtre gibi takılır. Taşınması kolay ve ucuzdur. +1, +2, +3 gibi farklı güçtedirler. En büyük numara en güçlü lenstir. Birbirine eklenerek kullanılabilirler. Bu durumda matematiksel toplamları, toplam gücü oluşturur. Birbirine ekleme durumunda güçlü olan lensi , objektif lensine yakın olarak kullanmalıyız. İkiden çok lensi bir arada kullanmak fotoğrafta distorsiyon yaratabilir. Diyafram açıklığı f:8 yada küçük olursa daha iyi netlik elde edilir. Işık gereksinimini değiştirmezler.

2) Uzatma tüp yada halkaları: Kamera gövdesi ile objektif lensi arasına takılırlar. Işık gereksinimini arttırırlar. Değişik boyutlardadır. Birbirine eklenerek kullanılabilirler. Uzunluk artırıldıkça ışık gereksinimi artar. Ancak konuya yaklaşıldığı için büyütme oranı da artar. Makrolense göre ucuzdurlar.

3) Makrolensler: En pahalı olan yöntemdir. Ancak en iyi sonuç bu yöntemle elde edilir. Close-up çekim için tasarlanmış objektiflerdir. Odak uzaklıkları genellikle 50 mm yada 100mm dir. Konuya bu aygıtla 8-10 cm yaklaşılabilir. Görüntüdeki distorsiyon oldukça azdır.

4) Körükler: Uzatma tüp yada halkaları gibi kullanılabilir. Ancak ek tripod gerektirmesi, ışık gereksinimini arttırması dezavantajıdır. Çok uzatılarak, büyütme oranının arttırılabilmesi avantajıdır.

5) Objektifi ters çevirici halka yada tüpler: Dezanatajı kamera gövde fonksiyonlarının ortadan kalkmasıdır.

İyi makro fotoğraf için neler gereklidir.

1) Uygun focus: Görüntünün makro fotoğrafı içindeki ilgi merkezi iyi şekilde odaklanmalı ve net olmalıdır. İlgi merkezi dışındaki bölgeler az net yada netsiz olabilirler. Örneğin bir çiçeğin çiçek bölümü net, sapı az net , çevre netsiz olabilir.

2) İyi ekspojur (pozlandırma) koşulları sağlanmalıdır: Renk dengesi bulunmalıdır. Fotoğraftaki ayrıntılar az yada çok ekspojurlu fotoğraflarda seçilemeyebilirler.

3) İyi kompozisyon : Çok belirgin kurallara bağlı olmayabilir. Genel fotoğraf kompozisyon kuralları bu konuda da geçerlidir. Konu görüntüsüyle tüm kare doldurulmaya çalışılır. Ancak bu görüntü içinde bir ilgi merkezi olmalıdır. İlgi merkezi genellikle 1/3 kuralına uygun olarak yerleştirilmelidir. İlgi merkezi fotoğrafa baskın olmalıdır. Bu merkez tek olmalıdır. İlgi merkezini fotoğrafın merkezine koymamalıyız. Ufuk çizgisi düz olmalıdır.

MAKRO FOTOĞRAFTA TRİPOD (SEHPA) KULLANMAK FOTOĞRAFIN NETLİK KALİTESİNİ ARTTIRIR

NOT: Tırtıl fotoğrafının tüm telif hakları bana aittir.