MARMARA ADASI

Bu yaz, bugüne kadar hiç gitmediğim Marmara Adasına gitmeye karar verdim. Hanımı ikna ederek (uzun vapur yolculuğuna karşı korkusu var) Erdek’ten arabalı vapura bindik. Her gün Erdek’ten 11 de ve 19 da Marmara’ya (ve Avşa’ya) sefer var. İsteyenler için Tekirdağ’dan da seferler var, ayrıca Deniz Otobüsleri de yolcu taşımakta. Uzun deniz yolculuğunu sevenler için İstanbul Sarayburnu’ndan da vapur seferleri var. Marmara denizinin ortasında, bu iç denize ve coğrafik bölgeye ismini veren Türkiye’nin ikinci büyük adasına (117km²) arabamızla 13.30 cıvarında vardık. Adanın ilk ismi Prokonnesos (ceylan adası) imiş. İlk yerleşim antik çağda Miletoslularca olduğu söyleniyor. 15.yüzyıldan itibaren Osmanlı’ya bağlanmış. Rumlarla Türkler uzun yıllar beraber yaşamışlar. Lozan Anlaşmasının Mübadele maddesi gereğince, Rumlar Yunanistan’a gönderilince, Girit’te yaşayan Türklerle Karadeniz bölgesinden gelenler yerleşmişler.

Adanın merkezinden, konaklayacağımız Saraylar Beldesine yola koyulduğumuzda bakir bir kara parçasında olduğumuz hissine kapıldık. Oldukça virajlı (dönemeçli) ve dar sayılabilecek bir yolda önce doğu yönünde yukarıya tırmandık. Sağ tarafımızdaki manzara çok güzeldi. Manzaraya bakarken uçuruma yuvarlanmak an meselesi olduğunu vurgulamak isterim. Birkaç iniş çıkıştan sonra yol, adanın iç kısmına yöneldi, küçük bir ova ve ekilip biçilen, hayvanların beslendiği platodan Topağaçı denilen yerleşim alanına vardık. Topağaçı denize sıfır bir köy. Sonra kuzeye doğru bir çıkış ve bir inişten sonra Saraylar beldesine vardık (yol boyunca 4. vitese geçtiğimi hatırlamıyorum). Saraylar adanın kuzey doğusuna düşen, mermer ocaklarının bulunduğu bölge. Yaklaşık 1800 yıldır mermer çıkarılıyormuş. Peynir kalıplarını andıran büyük mermer bloklarını görünce şaşırıyorsunuz. Saraylar’ın çok güzel bir koyu var, hatta iki küçük koy birleşmiş görünümünde. Beldenin girişine Abros deniliyor. Doğu ve batı rüzgârlarını alan iki güzel kumsalı var. Bir tarafta faal mermer ocakları, bir tarafta çoğunluğu yazlıkçıların oluşturduğu deniz turizmi. Mermer ocaklarının bölgede nemi önlediği söylenmekte, bir haftalık tatilimizde bunu hissettim.

Batı rüzgârını alan koyun uç kısmına mermer tozlarını denizin sahile vurduğu yere dökerek hoş bir görüntü oluşturmuşlar. Sanki mermersal.

Sevgili okurlar, Saraylar Beldesi bakir bir yer, senelerdir mermercilikle uğraşılması, bölgeyi maddi açıdan zenginleştirdiği söyleniyor (Bir aralar Tekirdağ ile Balıkesir vilayetleri Ada bizim olsun diye kapışmış. Eskiden olduğu gibi Ada hala Balıkesir sınırları içerisinde). Kişisel zenginlikleri bilemem ama yörede gözle görünür bir zenginlik yok. İleride ne olur açıkçası kestirmek zor. Zira dışa karşı bir kapalılık var gibi. Milyon dolarlık mermer satışlarını düşünürsek adanın bu bölgesinin yani Saraylar’ın turizm ile ilgili yatırımı istenen seviyeye ulaştırmayacak gibi gözüküyor. Saraylar’ın Tekirdağ’dan günlük motor seferleri var. Yeni açılan Saray Otel’e yerleştik. Otel temiz, tavsiye edilebilecek nitelikte. Sabah kahvaltısı tek düze. Saraylar’da sulu ev yemeği bulmak zor, genelde balık ve et türü yiyecekler var. Merkezdeki Sahil Lokantası tavsiye edilir. Saraylar da akşam olunca pek fazla yapılacak bir şey yok gibi. Bir iki müzik çalan (Abros’da) yer var ama, herkese hitap edemiyor. Merkezdeki çay bahçeleri diğer bir alternatif.

Marmara Adasının adı en çok geçen yeri, Çınarlı. Merkezden kuzeye doğru gittiğinizde 10 15 dakika içinde varıyorsunuz. Girişinde üç büyük çınar var. Yaklaşık 1000 yıllık diyorlar. Yaz sıcağında bulunmaz bir yer. Çınarlı’nında küçük bir koyu var, dar sahil şeridinde birçok pansiyon ve yeme içme yeri var. Yerli turist daha çok buraya geliyor.

Marmara Adasına veya herhangi bir köyüne gitmek istiyorsanız, kafa dengi bir ekiple gitmenizi tavsiye ederim.