Resimdeki bayrak benim için çok önemli gerçekten. Aslında kağıttan yapılma hani bayramlarda falan okulu süslemek için astığımız bayraklardan... Nesi önemli diyeceksiniz. Aslında her bayrak önemlidir ama bu başka... Ben o bayrağı en az 10 kişi üstünden geçtikten sonra aldım yerden. Ben o bayrağı biri kopartıp yere attıktan sonra aldım. İstersiniz hikayeyi baştan anlatayım... Ana kahramanımız o bayrağı yere atan kız. Kendisi "erkek fatma" denilen tiplerdendir. Okulun en çok disipline giden kategorisinde birinci sırayı kimseye kaptırmaz. Genelde bulaşılmayacak bir tipdir. Arkası (!) vardır yani. Birine taktı mı tam takar. Devamlı bir yanlışını bulup dövmeyi bekler. Evet dövemeyi! Okula ilk geldiğim zamanlar yani geçen senenin başları, bana da takmıştı. Niye çünkü beni kendine rakip olarak görüyordu. Çünkü okulda diğer kızlardan farklıydım. Onlar gibi süse püse düşkün değildim ve arkadaş grubuma onun gibi ben başkanlık ediyordum. Birkaç kere bulaşmaya kalktı. Sınıfımıza geldi. Ben oturuşumu falan hiç bozmadım. Naber gibisinden sorular sorup gitti. Geçen sene birçok kere geldi yanıma böyle. Bir ara arkadaş grubu arkamdan "ağa" diye seslenmeye başladı. Amaçları ben baktıktan sonra laf yarışına girmekti. Hiç bakmadım. Bu sene bana bulaşmayı kesti. Karakterimizi tanıdık. Şimdi asıl olaya geçiyorum. Yine bayramdan kalma süsler kaldırılmamıştı okulumuzda. Genelde Atatürk'le ilgili şeylerse bu süsler kaldırmaz bizim okul. Bayram olmasa da kalır onlar asılı. Neyse okulun bitiş zili çaldı. Biz arkadaşlarla aşağı indik. Sonra durmak zorunda kaldık bir arkadaşımın bağcığını bağlaması için. Yanımızdan o şahıs geçti. Bende arkasından onu izliyordum. Sonra zıpladı. Ve tavanda asılı olan bayraklardan birini koparıp yere attı (herhalde bahsettiğim şahısın Türk olmadığını burada anlamışsınızdır). Ben bu ne yapıyor diye bakarken, herkes hiç takmadan yürümeye devam etti. Ben bayrağı yerden almak için koşmaya başladım. Milleti ittirerek falan ulaştım bayrağa. Yerden aldım. Bazıları ne yapıyor bu gibisinden baktı. Bayrağı yerden aldıktan sonra çantama koydum hemen. Cuma günüydü o gün. İstiklal Marşı için bahçede toplandık daha sonra. İşte o bayrak bu bayraktır. Benim yerden aldığım bayrak! Önemlidir bu yüzden benim için. Bir dönem bitti hala masamda asılı. Hiçbir zaman da çıkmayacak. Ben ülkemi her zaman savundum. İstiklal Marşı'mızı da layıkıyla okudum her zaman. Ben milli duyguları olan bir gencim (bazıları bunu kabul etmesede!) Evet milli duyguları yok çoğu okuldaşımın. Ama ben onlara öğretmekteyim şu an, Atatürk'ün ve bayrağımızın değerini... Merak etmeyin!
