Matrak da geçmek lazım

“ Aman canım” dedim kendi kendime, “ her şeyi ciddiye alıyorsun da ne oluyor ” , “ kim kime dum duma, hayat aynı şekilde sürüyor, biraz da gırgır geç canım ” . Ve gırgır geçerken bile bazı şeyleri ciddiye aldığımı hissettim. Benimki iş değil bana göre, tek başına bir şey düzelmiyor ama bizler “ yaşamda ne ile mutlu oluyorsan onu yap ” düşüncesi yerine “ ne kadar çok kişiyi mutlu edebiliyorsan onu yap ” düşüncesi ile büyütüldük. Hep el alemin ne diyeceğine baktık, el alemi mutlu etmeye çalıştık, hangisi doğru ben bilemem ama gel gelelim şu erkek kadın ayrımına kafayı taktım. Erkeklerin ezildiğine karar verdim. Nasıl mı? Meramımı anlatayım efendim.

İçimizden biri, içimizden geçenleri anlatsa diyorum. Sözgelimi niçin bu denli mutsuzluklar ve yalnızlıklar yazılırken, medya şıngır şıngır ve rengarenk. En çok aşk ve kadınlar anlatılıyor son zamanlarda, acaba erkekler çok fazla deşifre olmuşlar da gizem yalnızca kadınlarda mı kalmış?

Biz gariban erkek takımı, aklı yalnızca orasındadır özetine mahkum bir vaziyette mi yaşamak zorundayız? Bu, insan haklarına aykırı değil mi? Bu, pozitif ayrımcılık yapacağım derken kadına öykünen erkekler üreterek, erkek neslini yok etme planının bir parçası değil mi?

Ey erkekler, oyunlara gelmeyin, tarihin başlangıcından ve hatta yaşamın başlangıcından beri, bizleri kadınlar yönetti ve şekillendirdi, şimdi uyanma zamanı. İlk yönlendirme annemizle başladı, sonra sevgili gözüne girmek için verdiğimiz tavizler ve daha sonra evlilik. Ey erkek milleti denilen çocuk, seni, çocukluğundan yararlanarak sömüren kadın milletinin hegemonyasına son vermek istiyorsan bilinçlen, kesinlikle okuma ve yazma cahil kal. Avrupa birliği ve benzeri medeni ilişkilere hayır diyerek tavır koy. İranlı ve Afganlı erkeklerin erkekçe tavırlarını örnek al. Gömleğinin ilk üç düğmesini aç ve avucunu göğsüne sokarak kendini hart hurt kaşı, arada yediğin yemeğin acısını çıkarırcasına geğir. Bu davranışlar dayanılmaz varlığının dayanılmaz bir parçası haline gelsin. Kibarlık erkeğin neyine imiş.

Bu paragrafı yazdıktan sonra karşısına geçtim birkaç kez okudum. Bu satırların bugün bir manası var mı diye düşündüm. Sizce var mı?

Yukarıda latife olsun diye yazdığım aykırı satırlar bir yana, kadınların erkekleri seksten başka bir şey düşünmeyen yaratıklar olarak görmesine ciddi anlamda içerliyorum. Kadınlar yalnızca romantik aşkların insanları mıdırlar? Kadınlar hiçbir şekilde akıllarından " üff be şu adamı bir yatağa atsam " diye bir şeyi geçirmezler mi? Ahmet Altan bence kadınları anlatırken erkekleri kandırıyor. Neymiş efendim " bir kadın seçmek bir dünya seçmek " anlamındaymış. İkiyüzonaltı kemik, et, deri, kas, kan ve diğerleri hepimiz bundan ibaret değil miyiz? Kalan her şey, yani duygular, haz ve acı dışında tümüyle öğretilmiş şeyler değil mi? O halde bu öğretilenleri öğretenler kimlerse gidip hıncımızı onlardan alalım erkeklerden değil. Yazık bize yahu.

Dam' sız girilmez ama kavalyesiz girilir. Tek başına bir varlık ifade etmediğimiz yerler ne kadar çok bir bilseniz. Bankaların ön ofislerinde bir tane erkek kalmadı, kalanlar emekli olmak üzereler. Bu duruma feministler hiç ses çıkarmazken, bir kadının hakkı yenildiğini düşününce ayağa fırlıyorlar. Erkekleri ve neslini koruma derneği açan olsa, ilk üyelerinden biri olmak işten bile değil. Avrupa birliği ilgili komisyonuna mektupla baş vurdum ki, Türkiye' deki erkekler azınlık statüsüne alınsınlar diye. Yanıt geldi " Kaç kişisiniz? ", zorsoru kaç erkek kaldı güzelim Anadolu topraklarında bilmiyorum ki. Kırro, maganda, maço, mafya tiplerini bir kenara koy, kalanı say deseler hakikaten azınlık statüsü gerekmez mi?

Yaşasın erkeklerin şanlı direnişi.

Eh biraz matrak geçmek benim de hakkım değil mi, hoşça kalın, sağlıkla ve güzellikle kalın, kadın erkek önemli değil, insan olmanın ne olduğunu bilmek önemli. Sahi insan olmak ne demek?