Mavi benim neyime

Adım yıldız!

Göğe emanet edildim

Gök mavi, deniz mavi

Ne güzel dedim her yer mavi...

Mavinin içinde ben de oldum mavi

Görülmeye değerdi sevincim!..

-Uzun sürmedi-

Baktım, hayalimde bulutlar geziniyor

Yağmurla ağırlaşmışım

Farkındalık sıfır!..

Ben de mi bulut oldum başım göğe değince

Şaşırdım!

Üzerimde nem, gözümde yaş damla damla

Karıştım maviye...

Gözlerimi sen mi ağlattın?

Sordum yağmura...

Gülüşüm dondu yüzümde

Bir kayadan düşer gibi çakıldım yere

Beynime ağır geldi sallanan başım

Tutunduğum dalda ne yazım, ne kışım

Zor olacak buradan kurtuluşum...

Ne dersin mavi kardeş

Son muydu gerçeğe uyanışım

Rüya mıydı gördüğüm mavi

Silindi değil mi gözlerimden mavi?..

Her yer karanlık, her yer toprak

İçinden sesler geliyor:

Özür dilerim,

"Anneler Günü"nü kutlayamadım anne!..

Söyle ey bulut, söyle ey gökyüzü!

Mavi benim neyime

Ağlıyorken yüzlerce anne

Evladının başında...

Ankara/8 Mayıs 2016

Rukiye Çelik

Köy Enstitüsü mezunu bir öğretmenin kızı olarak 10 Kasım 1953 yılında Posof'un ücra bir köyünde a..