Mehmet Ali Birand'a

Sıradan biriyim. Herkes kadar haber izlerim ancak seçerimde. Ağlıyorum. Gözyaşımı rahatça akıtmak için kendimi tuvalette buldum. Kimse görmesin diye. Niye ki kimden utanacağım. Soruma yanıtını buldum. Tanımadığımı sandığım  meğer her akşam evimize gülen yüzüyle konuk olan Mehmet Ali Birand son bi kaç akşamdır yok. Ailemden mi, yakınım mı, arkadaşım mı, meslektaşım mı, öğretmenim mi, yoksa mahalledeki bakkal amcamı ki üzülüyorum. Hiç birisi. Bilinçaltım meğer onu dost bellemiş. Oysa sadece sıradan biriyim. Doyasıya sevdiği memleketindenim. Halktan biriyim. Her akşam ana haber bültenleri de, programları da,objektif yorumları da halk için değil midir. Birand'ı Birand yapan özgün oluşudur. Hem meraklı naif biri hemde bilgeydi. Hoşgörüsü bizden biriydi. Bütün gazeteler, haberler  Birand'ı kaybettik diye yazmışlar. Kaybolan kendileri. Biz. Dünyası büyüktü. İzi de büyük oldu. Öyle yer etmiş ki herkesin gönlünde sanki bi parçamız kayboldu. Hergün ölüm haberleri oluyor. Çoğukez Allah rahmet eylesin der değiştiririm kanalı. Bu kez değiştiremedim. İzledim. Baktım yüreğime dokunuyor, kanal değiştirdim ama yine o.Heryerde. Onun için üzülmüyorum. Hayat yolculuğunda her şeyi yapmış. Yaşamış. Ara sıra tökezlemiş ama kalkmış bi daha da tökezlememek için çalışmış. Başarmış Birand'ın hayatını yaptıklarını anlatacak değilim. Okuyun, internette araştırın vs.vs.   Zaten tarihe geçti. Yeni nesil artık ders kitaplarında okur onu. Haber yaparak yaşadı. Haber oldu.  Allah rahmet eylesin. Ailesine başsağığı dilerim. Başımız sağolsun.             

Derken, düşünüyorum da son bikaç zamandır ne kadar çok aydın kaybediyoruz. İnşallah hep açık fikirli dost insanlar hayatımıza önayak olur.  Ben ara kuşaktanım. Eskiyle büyüdüm. Yeniyle büyüyorum. Şanslı hissediyorum. Dün canlı yayında Birand'ı görebildiysem. Bilmediğimi sandığım yerli yabancı birçok sinema yıldızını, yazarı, siyasetçiyi, ressamı, müzisyeni, heykeltraşı, fotoğrafçıyı, televizyoncuyu vb. hatırlayabiliyorsam sanslıyım.  Ben ara kuşaktanım. Bazen sıkışmış gibi hissetsem de... Şanslı hissediyorum. İnşallah herkes yaşadığı sürece kendi dünyasında iz bırakır. Duygularımı unutmak istemedim. Yazarak iyi hissettim. Rahatladım da. Esen Kalın.     dENiz.18 Ocak 2013