Memleket isterim

Yeşili en çok memleketimde severim ben. Sabahları uyandığımda çamlarla çevrili bahçeye açarım gözlerimi, ve en çok da memleket isterim şiirini burada anarım. Buradaki güzelliği görünce , Taşlaşan şehirler gelir aklıma yeşilin, mavinin olmadığı, gri binalara teslim şehirler geçer aklımdan. Unutmak isterim onları. İsterim ki Karadeniz de yaşamak, burada soluklanmak. İsterim ki burada maviye teslim olmak; yeşilin bütün tonlarını burada gözlemlemek. Kocaman kocaman yağan dolu parçacıklarının altında olmak; şarkılar söylemek ve iliklerine işleyene kadar yağmurda ıslanmak. Yaprakların sesinden duymak; yağmurun sesini. Şehire inat arabaların gürültüsünü saatte bir duymak. Yağmurdan kaçan birkaç kişi görmek; sadece. Ayaklarını balkona uzatıp çay içmek; doğaya karşı.

İçinde kaybolmak ve üzerinde yürümek Sis'in. Islık çalarak haberleşmek.


O yüzden en çok burada olsun isterim sevdiğim, burada onunla yaşamanın , yaşlanmanın hayalini kurmayı. Memleketimde yaşlanmak sevgilimle.


***
Horon burada daha bir coşkulu oynanır, şenliklerdeki samimiyeti, kalabalığı severim. İnsanların en çok çıkarsız samimiyetini seviyorum burada. Memleket sevdası mı bu; yoksa doğaya olan hasret mi; bilmiyorum. Güneş yükselirken yüreği çocuk ama yetişkin sevdamın peşine düşmeyi seviyorum .