Merhaba

Kalemin ilk yazgısı.. Mürekkebin ilk damlası...Bir meclise girerken alınan giriş belgesi ...Her söze başlarken sözün  ilk cümlesi...  Bir tanışıklık  belgesi ...Bir anahtar olur bazen , merhaba diyerek başlamak ...

 Herkese merhabalar; Böyle başlamak gerek, bence söze  ...Tüm evrene

Tüm insanlığa barışık yaşanmalı, bir başka bakmalı herkese, her kesime, her düşünceye  ortak evrensel değerlere , karşıt olmadan kucaklaşa bilinmeli. Tüm kucağını açarak sarmalamalı yalansız...

İlk güne başlarken, ne olursa olsun  önce kendimizle, sonra karşılaşılan ilk kişiye merhaba denmeli. Belki   daha yüksek sesle söyleyerek karşının dost yüreğine veya sıcak eline uzanmalı  ve sözün bu ilk kelimesiyle yaklaşılmalı sıcak bir nefesle ...

Kendimiz bazen hazır olmayabiliriz. Kendimizi yenik saydığımız anlar olur ya hani.

Bir vazgeçilmişlik kaplar, her yanımızı.  Bulunmayınca  alternatif yollar, tıkanmışlık hissederiz.  içimiz içim içim daralır. Her şey bir başka sıkar ya bizi. Gönlümüz daralır. İşte o an  bekleriz ya  bir ışık,  belki de bir çıkış  yolu. Aklınıza ne gelirse. Karanlıktır ya her şey .

Aslında o ışık bizde var olandır. O yol tarafımızdan biliniyordur. Fakat olay bizim başımızdayken bir türlü bulamayız ya... Bir başkasına  veya yaşadığımız bir çok olayda kullanmışlığımız da vardır. Ama nedense  tıkandık mı .Bulamayız, göremeyiz işte ...

İşte o anlar içimizdeki buhranları öne çıkarız .öle yaşarız ki biz bizde değiliz. Bir başkasının yaşamındayızdır.Her şey bitmek üzeredir. Bizim gözümüzde bitmiştir.Çaresizlik. Ah umutsuzluk ...

Bilmem ne kadar anlatabildim. Ne kadar etkilendiniz  veya nasıl anlamlaştı sizde. Bu ümitsizlik durumu.Mutlaka herkesin bazı zamanlarında yaşanmışlığı vardır. Herkes de yaşanıyor bu duygu yıkımı.  Boşluk....

Biterken yeniden başla bilmek hayata yeniden sarılmak, yaşama  yeniden, hep yeniden

İşte merhaba  belki bu tutunmanın ilk meşalesi. Kendimize yaktığımız bir ışık ...

Yakabilirsek, bu ışıkla karanlıklarımız aydınlatmaya. İlk kendimizle demiştik ya aynaya bakarak kendimize merhaba diyebilmek  ve güne öle başlayarak kendimizle olan sorunlarımızı çözmeye başlayabilmek. Sonrasında da  çevremize farklı bakabilmek ...

Bütün dost yüreklere, onun sıcak  yüreğine  dokunmak  için, bu ve bunun gibi  bir çok sebep için,  belki de.En yakınımızdan ,en uzağımızdaki  sevdiklerimize bir tel mesafesinde  olduklarından  arayarak ,yakın olanlarımıza da  dokunarak merhaba dememizin tam zamanı ...

Bu  yaprak dökümü mevsiminde...

Halil KARANFİLOĞLU

imar63@hotmail.com