Mesele ne biliyor musunuz?

Denemek...

Hiç bilmediğiniz birini tanımayı, hiç olmadığınız biri gibi olmayı denemek. Bazen hayata karşı yalnız durabilmeyi, bazen tek kişilik bir oyundan çıkıp "biz"lik bir hikayeyi oluşturmayı denemek.

Beklemek...

Yarım cümleler kurup, başkasının tamamlamasını beklemek. Kendi içinde döndüğün kısır döngüden bir nebze olsun taşıp, paylaşmayı, anlaşılmayı, önemsenmeyi beklemek.

Kırılmak....

Her seferinde bu kez doğru insan mı endişesi taşımadan cesurca yol almak. Hiç ummadığın, beklemediğin, aklına getiremeyeceğin şekilde kırılmak.

Sarılmak...

Daha önce kağıttan tamamladığın kuleleri tek bir nefesle yıkanlara inat, enkazlarından kurtulup yeni mutluluklar inşa etmek. Umutlara sarılmak.

Gülümsemek...

Dünya her ne kadar inatla her gün aynı işi yapıp seni güne uyandırsa da, etrafın haddinden fazla kalabalıklaşıp birden bomboş kalsa da aynada gördüğün yüze gülümsemek.

Kabullenmek...

Kendine yenilmediğin sürece hayatın hazırladığı olumlu olumsuz her şakayı önce elinden geldiği kadar değiştirmeye çalışmak, kaderin halini aldığında çaresizce değil yeni bir dersi öğrenmenin heyecanıyla kabullenmek.

Dinlemek...

Sussa da konu kapansa demeden, karşındakinin lafını bölmeden büyük bir hevesle yeni kuracağı cümleleri dinlemek.

Görmek...

Herkesin her şeyi gördüğü gibi değil de, göremediğini, keşfedemediğini görebilmek.

Ve sevmek...

Hesapsızca, plansızca, kaygısızca, beklentisiz ve çıkarsızca sevebilmek. Kendini sevmekle başlayarak tüm evreni ve evrenin sana sunduğu her nimeti sevebilmek.

Yeri geldiğinde sevgili için uzun yollar göze almak.

Mesele ne biliyor musunuz?

Sevgiliyi sevmenin inceliği ne?

Kendini mutlu etmekten çok onu mutlu etmenin verdiği keyfi hissedebilmek.

Onun mutluluğu ile mutlu olmak, en çok onunla paylaşmak, ilk günaydını ona bağışlamak.

Sevmek...

önce kendini sevmek ve yanındakini kendin gibi görebilmek.