Milli takım

Malta maçı öncesinde Romanya’ya yenilmiştik. Yorumlar genelde olur böyle şeyler, ne de olsa bir hazırlık maçı şeklinde geçiştirildi.T erim oyuncularını denedi, taktikler denendi ve sahadan yenik ayrıldık.

Oysa hepimizinde bildiği gibi bundan önceki grup maçındanda yenilgiyle ayrılmıştık. Hatta elimizdeki büyük avantajı da bir çırpıda yok etmiştik. Buna rağmen hazırlık karşılaşmasında yine tel tel döküldük. Takımın başında Terimden başkası olsaydı medya çoktan asmıştı. Fakat her zaman bir B planı olan Terimi yine eleştirmeyerek medya kıyak geçti. İşte bu kıyakçılığın ardından Malta çıktı sahaya ve Terime dersini verdi. Yedi maçta beş gol atabilen Malta’nın bir maçta bize iki gol atabilmesi maçın detayları arasında yerini aldı.

Yanılmıyorsam 2006 yılında şimdiki 1.ligde; Hiçbir iddaası olmayan Mardinspor’un Altay’ı yendikten sonraki sevinç kutlamalarına bir anlam verememiştim. Altay’ın süperlige çıkmasını engellemek onları şampiyon yapmışçasına sevindirmişti. Aynı şekilde maçtan sonra hiç bir iddaası olmayan Malta’lı futbolcuların şampiyonluk sevinci çok ilgi çekiciydi doğrusu.

Sizlerin ilgisini çekiyor mu bilmiyorum fakat sanki medyayı biri yukarıdan idare ediyormuş gibi bu maçtan sonrada herhangi bir ilgi çekici haberle karşılaşmadım. Eleştiriler çok mütevazıydı doğrusu. Oysa eleştirilcek çok şey vardı.

Fenerbahçe’nin İstanbul B.Belediye’ye yenilmesinin ardından İstanbul B.Belediye’nin bütçesiyle Appiah’ın yada R.Carlos’un aldığı ücretler ön plana çıkarılmıştı. Şimdi öğrendiğim bir habere göre Malta’lıların toplamı maaşı 22 bin euroyu geçmiyormuş. Oysa bizim futbolcularımız yüzbinlerce euro maaş alıyorlar. Bir başka istatistik ise Malta’lı futbolcuların toplam maaşları F.Terim’in maaşının yarısı bile olmadığı yönünde. Malta’nın futbolcularından yedi tanesi profosyonel futbolcu, diğerleri aşçı, fırıncı, turizmci, su tesisatçısı, kimyacı, serbest meslek sahibi vs… Bu konuda yorumu sizlere bırakıyorum. Fakat medya bu haberide Fenerbahçe haberi kadar önemsemedi.

Neyse Millilerimiz dün bu kadar olumsuzluğun ardından Macaristan maçına çıktılar. Malta maçından sonra mutlak galibiyet parolasıyla çıkıldı maça.Halkın arasında Terim’in son maçı diyenlere bile şahit oldum.Neyseki maçı kazanmayı başardık.Başardık ama yinede bana pek bir ümit vermedi takım.Yani bu gruptan çıksak bile şöyle arkamıza yaslanıp rahat seyredeceğimiz bir maç yok gibi.

Maçın 70 dakikası golsüz geçti.Son 20 dakikada maçı kazandık.Rakip on kişi kaldıktan sonra.

Hakem o pozisyonda penaltı vermiş olsa bu maç ne olurdu çok merak ediyorum.Malta maçından tek farkı futbolcuların biraz daha istekli oluşlarıydı.Emre Nihat değişikliği çok etkili oldu. Emre takıma biraz daha hareketlilik kattı.Fakat gollerden sonraki hareketleri pekte hoş değildi .M.Aurelio ve Hamit takımın iyileri olarak göze çarptı.

Bundan sonraki maçlar dahada zor geçecek.İnşallah takımımız bu maçların hepsini kazanarak gücünü gösterir.Terimin duygusallığı bırakıp takıma biraz daha agresiflik katmasını bekliyorum.Takım gol bulamayınca gol atabilmek için çok hata yapmaya başlıyor bence.

Fakat şu da bir gerçeki Milli takımın başınada Terimden daha iyisini bulamayız şuanda. Ne kadar eleştiri aslada Terim iyi bir antranör.Bundan sonra ne olur hep beraber göreceğiz.

Önemli olan seyri güzel bir futbol bence.Herkesten sonuna kadar takımımızı desteklemesini rica ediyorum.