Muhteviyatım!

Bir sigara yaktım önce. Derince bir duman çektim içime ve dumanı üflemeden yazmaya başladım bu satırları... Mutlu muyum diye sorgulamaya başladım kendimi. Yıllarca hayatımda herşeyin ters gittiği bir gerçekmiydi? Yoksa hayatımda olup bitenleri hep ben mi ters görüyor ya da ters yorumluyordum. Sigaramdan bir duman daha çekmeliyim sanırım... Astım hastası olmama rağmen sigara içmem doğru mu? Peki hasta olmama rağmen sigara içiyorsam hayatın ters gitmesi yanlış mı?

Yanlışlarımla doğrularımla yüzleşemediğim bir gerçek.Bir türlü cesaret edipte aman boşver diyemiyorum kendi kendime... Boşvermeyipte yararlı bir davranış sergilediğimde söylenemez ya.Kendimle yüzleşemediğim zamanlarda işte... Kurtarıcım geliyor hep aklıma.Kahramanım geliyor aklıma..Tüm masallarda ki beyaz atlı prens bir nevi...

Herşeyin ters gitme olasılığı ne kadar fazlaysa, içimde ki aşk bu olasılığın 2 katı fazlalığında. Gün geçtikçede fazlalaşmakta.Mutluluğun açıklaması bu kadar basit olabilir mi bilmiyorum ama,biri var benim hayatımda ve varlığı mutluluk sebebi... Peki mutluluk nasıl bir şey?Yüzümün gülmesi,içimde mayhoşluk,kalbimde bir hoşluk, bulunduğum 1 metrekare alan dışında ki boşluk??? mu acaba? Bir sürü soru soruyorum kendime ve bu soruların cevabını verememek beni inanılmaz mutlu ediyor:) Tepetaklak giden hayatıma rağmen Aşığım ya ben hani,seviyorum ya deli gibi :) mutluluk bu olsa gerek :)

Bilumum gıda ürünlerinin arka yüzünde Muhteviyat yazardı eskiden. Şimdilerde "İçindekiler" olmasına rağmen Muhteviyat kelimesi bana daha samimi gelir nedense. Kendi muhteviyatımı sorguladım bugun. Oluşumum çok basitmiş aslında. Kimyamda tek doz Erkan varmış...Bunu hatırladım bugün. Mutluluğum sebebini... Herşeye rağmen ayakta oluşum ve yüzümün gülmesi yüzü hayalimi ziyaret ettiğinde.

Girişsiz, gelişmesiz ve sonuçsuz yazılar yazdığımda uyku geliyor aklıma...

Duyku... Erkan ile hayatıma yeni bir sayfa açtığımda kullandığım isimdi... Duyku... Biraz Uyku... Bütün isteğim buydu...