Mumya firardaydı

Geçen gece Teoman’ın başrolünde olduğu Mumya Firarda filmini izledim TV’de. “TV’de ilk kez” kapsamındaki kampanyalar son dönemin yerli filmleri için de, izleyicileri için de önemli bir fırsat oluyor. Ben de bu fırsattan istifade edip, daha önceden izlemek istediğim bu filmi yakaladım.

Film ile ilgili birkaç not:

- 2002 yapımı.

- Filmin adını beğendim. En azından “bizimkiler de gizemli aksiyon filmi yapabilir mi? yok canım! Ama Teoman var işin içinde, düzgün bir şey olabilir.” dedirtti bana.

- Yapımcılar iyi niyetli, elinden geleni yapma, kendini aşma çabası içinde gibi geldi bana.

- Teoman’ın oyunculuğu ve özellikle diksiyonu amatör kalmış.

- “Acun Firarda”nın Acun’u da küçük bir roldeydi. “Acaba filmin adını o mu koydu?” dedim. Onun oyunculuğu Teoman’ın gerisindeydi.

- Nurgül Yeşilçay’ın oyunculuğu her zamanki gibiydi. Şüphesiz o bu yolda çok daha mesafe katetmiş birisi. Ama ne kadar farklı karakterde oynarsa oynasın, ben hep rolündeki karakteri değil de, o rolün içindeki Nurgül’ü görüyorum. Sanki her rolü içinden Nurgül’ün kendisi çıkıyor.

- Nurseli İdiz, TV’de de olsa, sinemada da olsa işin içinde sanki hep bir tiyatrocu olarak kalıyor.

- Selami Şahin ise sanki yıllardır böyle bir oyunculuk için beklemiş gibi hevesle oynamıştı. Zaten filmdeki rolü de buna uygundu.

- Yabancı oyuncular ve tanınmamış şahıslar, rollerini daha bir üzerlerine oturtmuşlar gibiydi.

- Senaryonun, fazla derinliği yoktu.

- Mısır ve Nil kıyısı çekimlerini, bazı kamera açılarını, hareketlerini beğendim.

- İlgili diyalogların Arapça olması ve Türkçe alt yazılı olması iyi olmuştu.

- Mısır ve Türkiye şehirlerinin ve insanlarının olumlu ve olumsuz yönleri olabildiğince dengeli verilmişti.

- Kareteci – oyuncu J. Chan filminde Türkiye’yi nasıl görmüşse, bizimkiler de Mısır’ı öyle görmüştü.

- “Yabancı Damat” konsepti bu filmde de yoktu. Esas oğlan Türk, güzel esas kız ise diğer ülkedendi.

- Filmin sonunda Türk polisi tam zamanında yetişti ve suçluları anında yakaladı.

- Sonuçta Teoman, Selami Şahin ve Acun Ilıcalı’nın amatör oyunculuklarını, sempatiklik olarak gördüm.

Hepimizin içinde, bir amatör oyuncu var ve bunu göstermek için gelen tekliflere kolayca hayır diyemeyiz. Kabul ederiz ve böylece profesyonellerle, amatörler arasında farkı izleyiciye sunmuş oluruz. Bu da bir toplumsal hizmettir.