Mustafa, bir insan ve bir ulusun hikayesi…

Mustafa ‘yı seyretmek, sanki Atatürk’ün gözünden büyük mücadeleyi mihenk taşlarıyla yeniden yaşamak, duygulanmak, tekrar ve tekrar bu topraklara sahip çıkma duygusuyla taşmak, güçlü bir karakterin bile zaman zaman yılgınlık, çaresizlik ve yalnızlığa kapıldığını görmek, biz kadınlar için çok büyük değer taşıyan devrimleri hatırlamaktı.

Büyük mücadelenin , bir ulusun kuruluş öyküsünün yanı sıra olağanüstü bir insanın objektif hayat öyküsü var bu filmde.

İnişlerle, çıkışlarla,
yokluklarla, çaresizliklerle,
sevinçlerle,
pişmanlıkla,
sıkıntıyla,
kararlılıkla,
güvensizlikle,
güvenle,
ihanetle,
sadakatle,
yılmadan hep çalışmayla,
zaferlerle,
üstün yetenek, irade ve başarıyla örülmüş bir hayat hikayesi.

Bir ulusun kaderini yaratan bütün devinimlerin, bir liderin hayatındaki yansımalarda iz bulduğu, bir ulus ve bir insan paralelliğinde bambaşka bir perspektifle ele almış filmi Can Dündar. Adeta tüm ulus bir insan olmuş, bir insan tüm ulus olmuş.

Her insan gibi onun da stresli olduğu zamanlarda sigara içiyor olması, bunun bazen aşırıya kaçması, herkes gibi müzikli toplantılarda rahatlamaya ihtiyaç duyarak sosyal hayata katılıyor olması onun yarattığı eserlerin değerini küçültmez, onun liderliğini, üstün yeteneğini azaltmaz. Ne yapılırsa yapılsın, onunki gibi bir karakter ve yaşadığı hayat sıradanlaştırılamaz. Bu konuda yapılan eleştirilere katılmak mümkün değil. Ata'nın yalnız ve mutsuz yansıtıldığı eleştirisine de katılmak çok zor. Çünkü birebir fotoğraflardan alınan kareler ve arşiv filmleri kullanılmış, bu anlamda yeniden birşey yaratmamış film ekibi.

Filmde orijinal yabancı basından alınan döneme ait haberler birebir kullanılmış, yararlanılan kaynak ve belgeler ikiyüzleri aşmış. Büyük bir çabanın sonucu olarak ortaya çıkmış, kollektif bir çalışma.

Böyle bir çalışmaya sponsor bulmak ise çok fazla sorun oluşturmaz. Bu Sabancı olmaz, Turkcell olmaz/mamış, başka bir kurum olurdu.

Herkes tadıyla izlesin diye filmden birşey anlatmayacağım ama, aktarmak istediğim tek şey filmin başladığı ve bittiği karede bulunan 4 Mevsim tablosu. Öldüğünde kendisine ait olan 4 eşyadan biri bu tabloymuş.

Ne belgesel, ne tam film, ikisi arasında çok hoş tat bırakan bir çalışma olmuş. Atatürk, her yönüyle objektif bir gözle anlatılmaya çalışılmış. Dündar ve ekibini gönülden kutluyorum.