Napcam ben şimdi?

Az önce bir arkadaşım aradı. Sınav programı açıklanmış, aldığı 8 ders günde 3 taneden arka arkaya denk gelmiş buna morali bozulmuş derse gelmeyecekmiş! ' Benim yerime imze atarmısın ' diye sordu. Ve bu arakadaşım beni okuldan arıyordu yani okula gitmiş ama geri döncekmiş..

Ona ' bu kadar saçma bir sebepten aldığı derse girmemezlik yapmamasını ' söyledim. ' Neresi saçma 8 ders alıyorum 8 güne dağıtamamışlar! diye mızmızlandı. ' Peki bunun için yapabilceğin bişey var mı? ' dedim. ' Bari dersine gir ne gerek var, eve gidip napcaksın? ' ... Haklı olduğuma kanaat getirip ' derste görüşürüz ' diyerek telefonu kapattık.

Bazen işimize gelmeyen durumlarda hep bir bahaneye sığınıp kendimizi kandırmaya çalışırız çünkü böylesi daha işimize gelir. Bu hayatımızın her evresinde böyledir; ister bir öğrenci ol, ister bir memur, istersen bir müdür... Eğer içimizde o sorumluluğu alacak cesaretimiz yoksa kendimizi kötü hissetmemek adına mutlaka bir bahanemiz olur. Başkasına gerek duymayız içimizdeki bizin bizi inandırması yeterlidir, zaten çoğu zamanda ona inanmaya hazır değilmiyizdir?

Böyle zamanlarda yanımızda bizim gözümüzü açacak veya bahanemizi çürütecek birisi yoksa çoğu zaman istemediğimiz hatalar bile yapma şansımız vardır.

Sizin bu tür bahaneler üretmemeniz dileğiyle...