Ne kadar gerçek ne kadar yalan ?

Bilmek bir ön yanılsamadır, öğretilenlerle yaşanmışlıkların çarpıştığında kırılıyorsan ve her bir parçan bir yalana değiyorsa öznesiz ve zamansız ve hatta uzaysız bir kuşatma altındadır ruhun. Geceler eskitirsin eskidikçe değeri artan antikalar, dönüşünü özlediğin başlangıçlar gibi.

Eski bir masaldan kopup gelmiş bir kahramandır şimdi sana ait her bir eylem, sonbaharda kendiliğinden dökülen yapraklar gibi zamanı gelince savrulacaktır hayat tarlasına, belki ekilip biçilmeyecek ama mutlaka bir yer bulacaktır zamanın geometrik yapı taşında.

Ezberlediğin cümlelerdir aslında en önce unutman gereken, bütün köşe başlarını tutup kelimelerin, tek tek soyacaksın efendileri literatüründen, çırılçıplak bir anarşist kalacak bir fıçının içinde.
‘Gölge etme başka ihsan eylemem.’

Farkına var biraz bildiklerin doğru değil, aşkın bile… Yüzyıllardır teninin altına acıyla işlediğin aşkın, sarı saçlı bir çocuğun kıvırcık saçlarıyla kelepçelendiğin aşkın, bir çınar yaprağı büyüsü bir okyanus derini aşkın bile yalanken bildiğini düşündüğün ne doğru olabilir ki?

Bilmek bir ön yanılsamadır gerçeklerle yaşanmışlıkların çarpıştığı kırılgan bir mutlak, cehalet en büyük hazinedir.....