Neden turuncu deniz?

Ben ki uzakdoğu meraklısı, turuncunun daimi delisi, afaklara düşkün bir hayalî, Anlayın işte turuncu denizin sebebini...

Efendim tam olarak bilmediğim bir zamandır bende bir uzakdoğu merakı başladı sormayın. E turuncuya da kendimi bildim bileli bir meyilim vardır (yanlış anlamayın, s adece arkadaşız). Bir de üzerine deniz yolculuğunu sevmem ve denizle uzakdoğuya yerleşme arzum eklenince işte ortaya TURUNCU DENİZ çıktı.

Bunu açıklamak istedim çünkü kankam Tonks sordu neden turuncu deniz diye. Ben de açıklayınca, ilk yazımı bunu üzerine yazabileceğimi söyledi. Sağolsun bir ilham verdi. Hoşuma da gitti. Ama bakalım sizin hoşunuza gidecek mi?

********
İşte o andayım. Şu anda ama o hep hissettiğim anda. Meğer ne çok kaplamış o an bu anımı da her anımı da.

Bazen vardır ya hani, herşeyi bırakıp ardında, birden sırra kadem basma arzusu. Ondayım şimdi. Ama olmaz ki; geride bıraktıklarım ileride alacaklarıma ağır mı basar ne? Yoksa geridekileri üzme korkusu mu? Bilemem.

Renklerin karıştığı noktada olmak hem de denizin üzerinde, martılardan da hızlı ama yalpalamadan, sabit, gitmiyormuş gibi ama gidiyormuşçassına. Bir de turuncu her yer. Tupturuncu bir koydan ayrılmak ve yine tupturuncu bir ufka doğru. Gitmek, bitmemek, yitmemek istercesine. Allah'ım gücüm var mı böylesine bir ayrılışa? Vicdanım el verir mi bana bunu yapmaya? Bırakıp nasıl giderim bu vatanı, toprağı, anayı, bacıyı, gardaşı..? Söyle bana, söyle ki bileyim nerdeyim, yönüm ne. Belki de yönsüzüm artık bu anda. Kör gibi. Elinde asa olmadan ustaca yürüyen ve görenlerden de iyi gören bir ama... Ben miyim ?

Olabilir miyim?

Olur muyum ya da ?

İstesem olmam mı?

Evet.

Olurum. Olmadım mı hiç? Yapmadığım şey mi sanki?
Siz olmadınız mi ki? Düşünün bir. Bu ülkede böylesine bilinmezlikler içinde yaşayıp da "evet, ben yönümü biliyorum" diyebilir misiniz?
Ben derim.S iz de diyebilirsiniz.
Gelin birlikte diyelim.
Hem siz umutlanın hem de beni bu çıkmazdan, toprağımdan bile uzaklaşma mecburiyetinden kurtarın.
Turuncu denizlerimiz olsun elbet. Fakat kendi topraklarımız yanında. Turuncu denizleri ayaklarımıza serelim, başucumuza getirelim. Uzakları yakın edelim. Olmasın o beyin göçleri. Kaçırmayalım ellerimizden yavrularımızı. Herkes böyle gitmek isterse halimiz nicedir, bilin. Verelim tüm değeri gençlerimize, alalım ellerimize umutlarımızı, kesmeden umutları yelkenler yapıp kendi ülkemizin koylarında, iç denizlerinde ufuklara açılalım.

Gelin lütfen. Beni de kutarın siz de kurtulun.

Şimdi el ele verme zamanıdır.

Artık bakmak değil GÖRMEK ve GÖSTERMEK zamanıdır.

*turuncu deniz*