Neler değişti neler?

Merhameti unuttuk, yoksunuz hayamızdan,

Töremiz terbiyemiz, ne kaldı atamızdan?

Bir yerde aç görseydik, uzanırdı elimiz,

Artık eller saklandı, utanır kanımızdan.

Riya hile baş tacı, iltimas gören bunlar,

Düzenbazla dalkavuk, malı götüren bunlar,

Gariban, biçare nerede yetim evladı?

Onlara hak getire, sefahat süren bunlar.

Artık şeref haysiyet, tozlanmış rafta kaldı,

Edep, namus şahsiyet, heyhat bir lafta kaldı.

Yoktan varolan millet, anlı şanlı bir tarih,

Aramayın boş yere, onlar sahafta kaldı.

İltifata mahzar olmuş, haramiler hırsızlar,

Hak’tan hak çalan, utanmayan haksızlar.

Ceddimizde misalsiz, böyle rezil saltanat,

Geçmişine bakarsan, nice kemikler sızlar.

İffet namus pazarda, çıkmış artık yataktan,

Mahremiyet dediğin, bir kuru söz dudaktan.

Henüz onda kızların, koynundaki dürzüler,

Tövbe etsen ne yazar, kurtuluş yok bataktan.

Hepsi toprak değil mi, dört köşeli bir mezar,

İçinde teraziler, koskocaman bir pazar.

Tartılır amellerin, çöker gözü kefenin,

Atlas libas, ham ipekten ne yazar,

Üç belki dört metre, altı üstü kefenin.

Ahlaksızlık ar olmuş, arsızım diyen yoktur,

Çalanımız çok ama, hırsızım diyen yoktur.

Herkes temiz namuslu, süt bile kirli kalmış,

Hocanın kedi misali, “et buysa yiyen yoktur.”