Nerde... O eski bayramlar - tekerlemesi-

Ramazan Bayramı mı , Şeker Bayramı mı tartışması yapıla dursun, Bayramların eski bayramlar olmadığını bir tekerleme şeklinde söyleyip duruyoruz. Bunu dedemin dedesi de söylemişti, babam da söyledi, torunlarım da söyleyecek. Her kuşak kendi döneminin bayramını önemli bulacak...

"Nerde, o eski Bayramlar"

Baba, oğlu Ahmet'e dert yandı:

- "Ah oğlum, nerde o eski bayramlar" dedi.

Şeker nedir bilmezdik, tüm komşularımızı gezer, teker teker bayramlaşırdık.

Hastalar, yaşlılar, hısım akrabalar mutlaka ziyaret edilirdi.

Şimdi baklava diyorlar adına, biz sarıburma derdik o zamanlar, şerbeti de pekmez olurdu. Doğrusu şimdiki tatlılardan daha güzeldi.

En güzel,en temiz giysilerimizi giyerdik, gözlerimizi köyümüzün kızlarından ayıramazdık . Büyük aşklar bayramlarda başlardı.

Ben de anneni bir bayram gününde gördüm, içim kaynadı, ısındı - şimdiler de elektrik aldım diyor ya ! - annene işte bir bayram günü vuruldum.

Oğul Ahmet büyüdü.

Yaşamın zorluklarını gördü, Geçim derdine düştü. Gurbetle tanıştı, özlem duygularını yaşadı. Bu kargaşada, bazı şeylerin değiştiğinin farkına vardı. Bir çok bayram yaşadı...Çok değişik yerler ve insanlar gördü. Kendine yaşayan, hep kendini düşünen insanlarla tanıştı. Köyünü ilk kez kağıtlı şekerle o tanıştırdı. Yaşam, ona ticaret yapmasını öğretti. Köyüne ilk çerçi dükkanını açtı. Oğul Ahmet de çol çocuğa karıştı.

Bir Bayram günü, oğlu Ercan'a seslenerek:

- Ah oğlum eski bayramları görecektin. "Nerde eski bayramlar". Şimdi herkes kendi keyfine göre yaşıyor. Çoğu el öpmeye bile gitmiyor. Biz öyle miydik, önce annemizin babamızın, tüm akrabalarımızın ellerini öper bayramlaşırdık. Sonra mezarlıklara gider dua ederdik. Evlerde en güzel yemekler yapılırdı. Herkes birbirini davet ederdi. Gençler cıvıl cıvıl olurdu. Bayram sayesinde tanışmış, geleceğe göre planlar yaparlardı. Bayramlar büyük aşkları da doğururdu.Çerçi dükkanım, bayram öncesi dolar taşardı, bolca şeker, lokum satardım. Genç kızlarla erkekler ayna ve tarak alırlardı benden bayram öncesi. Ben cebimde hala bir küçük ayna taşırım. Bayram harçlığı alan çocuklar hep bana gelirlerdi, şişirik, topaç,cam bilyeler mendiller satardım onlara. Bayramlar çok kârlı geçerdi.

Ve oğul Ercan da büyüdü, çoluk çocuğa kavuştu.

İş, aş derdi, memuriyet, uzak yerlerde görevler, değişik âdet ve gelenekleri tanıdı. Annesine babasına tebrik kartları gönderdi. Bulunduğu ortama uyum sağlamaya çalıştı. Kendisini yalnız hissettiği zamanlarda oldu. Derneklerde, törenlerde bayram kutlamalarına katıldı. Çocuklarını yanından ayırmadı. Bayram günleri giymek için giysiler aldılar.

Kızı Meltem'e dönerek:

-" Ah kızım, nerde o eski bayramlar dedi" Bayram hazırlıklarına günler önce başlanırdı, çeşit çeşit baklava börekler hazırlanırdı. Uzaktaki akrabalara, arkadaşlara tebrik kartları yazılırdı. Bayram günü, önce büyükler ziyaret edilir, elleri öpülürdü. Daha sonra çol çocuk sinemaya gidilirdi. Ertesi günlerde topluca piknik yapılırdı. Tatil süresi izinle birleşirse kısa bir tatil yapılırdı.

Kızı Meltem büyüdü, Okullarda okudu. Bir çok ülke, bir çok kültürle tanıştı. Bayram günlerini yaklaştığı zaman hatırladı. Bayrama bir tatil günü gözüyle baktı.Tatil süresince yorgunluğunu atmanın planlarını yaptı. Turlara bakmaya planlamaya başladı. Sahillerde, dağlarda, Paris'te aldı soluğu. Bol fotoğraflar çekti ve tatlı bayram anıları olarak bilgisayarına yükledi.

Meltem, yedi yaşındaki oğlu Cem'e dönerek:

Ah oğlum, "nerde o eski bayramlar" . Bayram öncesinde alış verişe giderdik, bayram günü giymek için ,renkli renkli giysiler alınırdı, Bayramlarda kim ne kadar harçlık verecek onun hesabını yapardık. Bayramda çok paramız olurdu. Bayramı hangi sahilde, hangi ülkede geçireceğimizin heyecanını yaşardık. Bayramda bol bol fotoğraf çekerdik. Öbür bayramları, - pardon tatilleri demek istemiştim - iple çekerdik.

Yedi yaşındaki Cem, annesine babasına dönerek, bayramda o istediğim, uzaktan kumandalı arabayı alacak mısınız. Dedelerim, ninelerim ne kadar harçlık verecekler acaba?

Ve tüm kuşak koro halinde : "Nerde... O eski bayramlar..."