Nerede o eski bayramlar?

Geç kalınmış bir yazı, geç kalınmış bir günaydın aslında günaydın demeye bile dilim varmıyor. Ne bayramların tadı kaldı ne de o masum çocukluğun..

Eskiden bayram sabahında babamın bayram namazından gelmesini beklerdik elinde sıcacık ekmek ile, kahvaltı soframızı kapıyı çalan davetsiz misafirler bölerdi küçücük elleriyle bayramlaşmaya gelen çocuklar.

Babam her bayram (özellikle ramazan bayramında) kapıya gelen her çocuğa para verirdi ardına ise kolonya ve şeker.. Yüzlerindeki o tebessüm o kadar güzeldi ki anlatılmaz yaşanırdı, kimisi almaya utanır, kimisi ise hemencik alırdı.. Mahallede ise yedi numara para veriyor ona gidin diyerek teşvik edilirdi ve bütün çocuklar kapımızı çalardı. Bizim apartmandaki diğer binalara uğrayan çocuklar şeker yerine para istediklerini ve hatta şekeri fırlattıklarını öğrendik, çocuk işte diyip geçtik.

Çocukluğumda bizim mahallede pek gitmedim kapı kapı şeker toplamaya, bir başka semtin çocuklarıyla gitmiştim, o zaman o şekerlerden almak ayrı bir tadı vardı, hangisini ilk tatsam diye düşünürdüm. Poşetimiz, cebimiz şeker dolardı bi bayram boyunca aldığımız en güzel mutluluktu. Büyüklerimizin ellerini öpünce harçlık verirlerdi ben almaya utanırdım açıkcası ama zorla cebime sıkıştırırlardı.

Ama şimdi nerede o eski bayramlar diye sorar oldum, bayramın tadı kalmamış artık onu anladım. Arefe günü şeker ve çikolata sattım bir markette, insanlara gülmek çocuklara şeker vermek ve onların tebessümünü görmek çok güzeldi, bayağı da iyi satışlar oldu. Şimdi ise; bayramlaşmanın yerini tatile çıkmalar, ziyaretlerin yerini ise son model telefonlar aldı hemde 3G'li. Ziyaretin kısası makbüldür derler ya artık ondan eser kalmadı, bi beş dakika uğruyum demek tarihi eser sayıldı.

Artık çocuklar şimdi şeker ile yetinmiyorlar hele küçük paraları pek sevmez oldular oysaki damlaya damlaya göl olmaz mı ? (bize öyle öğrettiler). Bayramlaşmanın yerini artık sosyal medya aldı Facebook'a bir yazıyorsun iyi bayramlar hemen beğenenler oluyor, ya da sms atıyorsun toplu olarak kimisi ise arada kaynıyor. Artık birbirimize ayıracak vaktimiz mi yok, yoksa yeteri kadar birbirimize değer mi vermiyoruz bilemedim.

Bayram sabahı acı haberi de unutmamak lazım, Gaziantep'de 9 kişi öldü ve 64 yaralı, işte bu yüzden günaydın demek bile gelmiyor içimden..

Bir bayramı da devirdik böylece, eski kültürümüzü unutarak geçiriverdik, bir tweet'ledik ya da sms attık oldu bu iş..

Aslında yavaş yavaş kültürümüzü kaybediyoruz, yavaş yavaş geleneklerimiz yok oluyor ama biz farkına varamıyoruz.

Eskiden güzeldi her şey aslında bir bayramı da geçiriverdik, nerede o eski bayramlar bilen var mı ?