Nereye sakladım utangaçlığımı

Saçlarıma sakladım utangaçlığımı.

Hiç yıkamadım, taramadım, rüzgarlardan kaçırdım , güneşlerden korudum hep.

Yatıp da yumuşak bir dize teslim etmedim -okşasın diye- pamuk elli bir sevgiliye.

Yeni öğrendim "ben" demeyi. Yasak değildi; ama ayptı hani. Yasaklarla değil ayıplarla büyüdük ya.

Hep kocaman bir "biz"in içinde sakladım utangaçlığımı. Bizin kalabalıklığına sığınarak ağlamak ve gülmek kolaydı; düşünmek o kadar önemli değildi. Nasılsa doğru düşünürdü dostlar; ama utanmak "ben"de saklıydı; çıkamazdı bizin yüzeyine.Utanmak yasak değildi belki; ama gizli gizli oruç yemek gibiydi cemaatten ayrıca...

Uzun sohbetlere sakladım utangaçlığımı. Yüce idealleri taşıyan yüksek gerilim hatlarına konan göçmen bir kuş gibiydi yalnızlığm. Belki de yalnızlığımın arkasına sakladım utangaçlığımı. Oysa ne kalabalıktı alanlar, ne coşkuluydu sloganlar. Sloganların arkasına sakladım aşklarımı. "Ben seni seviyorum !" diye bağırdım içimden. Kimse duymazdı nasılsa.

Özgüven balonlarını şişiren ürkek nefesime sakladım utangaçlığımı. O balonlar ki sık sık patlatılsa da bir lastik tamircisi tarafından hemen yapıştırılır ve yeniden salınırdı gökyüzüne. Belki de rengarenk kişiliğimi bu yamalara borçluyum.

Yenilgilerin, firarların arkasına sakladım utangaçlığımı. Kaçarken bizi ezen canavarlardan yere düşürdüğümüz erdemlerimizin arasına sakladım. Belki de kaybolmayışı hala bundan. O yenilgiler ki her biri birer tuğla oldu kendimizi hapsettiğimiz hücrede.

Zafer şarkılarına sakladım utangaçlığımı. Haykırırken o şarkıları gözlerim kapalıydı; bilmiyordum dümensiz bir gemiyle kıyıdan uzaklaştığımı. Aşk şarkılarından kaçırdım utangaçlığımı. Maskelerimi düşüren arsız bir el gibi gördüm bu şarkıları.

Yazılarıma şiirlerime sakladım utangaçlığımı. Her biri cesaret abidesi olan cümlelerin gölgelerinde rahat ve huzurluydu utangaçlığım. Hep yazılarımla tuttum sevgilimin elinden, şiirlerimle öptüm sevgilimin dudaklarından. Yazılarım avlanan bir aslan, dudaklarım kaçan bir ceylan oldu. Bu yüzdendir dudaklarımdaki mahçup ve yorgun gülümseme.

Okurken unuttuğum kitapların arasına sakladım utangaçlığımı.

Her okuyuş bir unutuş...

Her unutuş bir kaçıştı ya...

Çok uzağa değil, gözlerime saklamışım utangaçlığımı.

Yalanlarımı patlatan bir fünyeydi kirpiklerim. Gözlerimi her kırpışımda patlayan bombalı bir pankart.

Çok uzağa değil gözlerime saklamışım utangaçlığımı. Bu yüzden kaçışım gözlerden ...Bu yüzden sığınıyorum gözcüklere....