Neşet Ertaş Babam ve Yadigar Teyze artık kendi Gesi Bağlarında

Sene: 43. Savaşın soğuk eksenli dönemleri.

Yer: Çankırı'nın Çerkez Nahiye'si

Şahış: Neclan Arıbaş. Mavi gözlü. Sarışın. Yakışıklı. Nahiye Müdürü'nün biricik oğlu.

Nahiye'nin en populer genci. Kente esmer uzun boylu bir hemşire atanıyor. Neclan Arıbaş ilk görüşte aşık oluyor. Hemşire'de ondan etkileniyor. Adı: Yadigar. Çok aşıklar, bu devrin cinsellik özlü aşklarına benzemiyorlar.. Sahiciler. Samimiler. Evlenmek istiyorlar, ancak yadigar Neclan Ateş'ten yaşça büyük. Üstelik Neclan Ateş'in babası aileye bir hemşire gelin istemiyor. Zaten aile törelerinde yabancı gelin yok.

Apar topar tayinini istiyor ve Darıca'ya göçüyorlar. Fonda kalan Neclan ve Yadigar'ın ezgisi: Gesi Bağları.

Bizim çocukluğumuz hep bu türkünün fonunda geçti. Babam ne zaman hüzünlense yada başka birşey olsa, fonda hep aynı ezgi. Gesi Bağları. Onların parçası imiş. Zaman oldu Biz neşet Ertaş konserlerine gittik.

Bizdendi.Halk bilgesi idi. Türküyü sevdiren büyük bir usta idi. Açıkcası benim onu anlatmama gerek yok. Şimdi bırakın herşeyi ve Gesi Bağlarının sözlerine bakın.

Biliyorum biryerlerde Babam , yıllar sonra tanıştığım Yadigar Hanım ve Neşet Usta biraradalar. Birlikte söylüyorlar. Ne güzel. Ben susayım türküler konuşsun. Tüm sahici aşkların önünde eğiliyorum.

Gesi bağlarında dolanıyorum yitirdim yarimi
Aman aranıyorum yitirdim yarimi aman aranıyorum
Bir tek selamına güveniyorum gel otur yanıma
Hallarımı söyleyeyim derdimden anlamaz ben o yari neyleyim

Gesi bağlarında üç top gülüm var hey Allahtan korkmaz
Sana bana ölüm var hey Allahtan korkmaz sana bana ölüm var
Ölüm varsa bu dünyada zulüm var
Atma garip anam beni dağlar ardına
Kimseler yanmasın anam yansın derdime

Kaynak: Ahmet Gazi Ayhan