Nev Ruz - Nevruz

Çok şükürler olsun Rabbimize kar, soğuk, varlık, darlık derken; kimimiz bunlar arasında debelenerek, kimimiz keyfine ererek bir kışı daha nihayetlendirdik. Sağ salim olarak bahara eriştik.

Vadesi yetmiş, ömrü bitmiş ve bu baharı göremeden ahrete göçmüşlerimize Allah’tan rahmet dilerim. Bundan sonrası için üzülmeyin için için…

Bugünden gayrı “Yağan durmaz, doğan ölmez” demiş büyüklerimiz…

O büyüklerimiz ki; her şeyin alasını bilerek öze göre söz söylemişler, saza göre türkü…

O büyüklerimiz ki; bir vakitler zorlu hayat şartlarında kendilerini yoktan var edene şükrederek nurlu vakitler geçirmekteymişler…

Öyle lüks evlerde, kalorifer ısısında mayışmıyorlarmış. Dağlarda, obalarda düzenlerini bozmama adına zamanla yarışıyorlarmış…

Kışın çetin şartlarında dağdan odun kesip getirerek, ortalıkta yakarlar oba ahalisini bu ateşten nasiplendirerek ısıtırlarmış…

O zamanlardaki kar kalınlığı, soğukluğun şiddeti, tipisi, boranı bugünkü tabirlerle tarif bile edilemez…

Derken, ağaçların tomurcuğa durması, kuzuların doğurdu - doğuracak hal alması yeni bir günün, yeni bir baharın müjdecisi kabul edilmiş. Ve obalardan çıkılıp yeni gün şenliklerle kutlanmış…

Şöyle bir duralım, o günlerde bizde varmışız gibi düşünelim…

Gün boyu hayvanlarla, toprakla uğraşmışız, gece çadırımızda bir kenarda üzerimizdeki kıl çula sarınıp uyuya kalmışız… Bütün gün at gibi koşmuş, it gibi yorulmuşuz. Dolayısıyla uykunun derinliklerindeyiz. Dışarıdaki kar fırtınasından, obamızın etrafında dolanıp duran aç kurtların ulumasından bile haberimiz olmamış…

Sabahın ayazında anamızın gür sesiyle uyanıyor ve fırlayıp yerimizde doğruluyoruz. Anamız bize kasten demekteki: “Hadi balam, baban sürüyü ovaya indirirken sen de odun sırtlan gel, ateşi yak.”

(Hayda, buyur sen de buradan yak diyemezsiniz ki; hayat böyle biliniyor, düzen böyle kurulmuş, çark böyle dönüyor. Zamanın sistemine uymak için, uykudan uyanacak gözler. Dünyada varsan, uyanık olacaksın, ölünce nasılsa, hep uyuyacaksın...)

İşte kışın en kolay gelen işlerinden biri, odun getirip ateş yakmaktır. Üstelik bu iş, sizi de iliklerinize kadar ısıtacaktır. Mecbursunuz böyle yaşamaya, zira o günlerin şartlarına göre de teknoloji o şekil, öyle…

Ve bir gün Allah’ın kulu güneş, kış şartlarını bastırmak için capcanlı yeryüzünü kaplayıveriyor. 21 Mart sabahı güneşi farklı gören analar, balalarına:

” Bugün de ateş yak, amma bugün o ateş eğlencemiz için yansın. Bir daha ki kışa kadar kış çilesi son bulsun diye, bu ateş geçmiş kışa name olsun” demişler. Sonra o ateşin etrafında tüm oba halkı yeni günü, baharın gelişini kutlamak için gülüp eğlenerek, şölen, toy düzenlemişler. Birlik ve bütünlüklerini pekiştirmişler.

İşte Nevruz bundan ibarettir. Başka türlüsü istismardır, artniyetlilerin uydurduğu fasaryadır ve dinimizde insan diliyle uydurulmuş olanlar yalandır, yeri yoktur.

Nev-yeni, Ruz-gün demektir. Yeni gün, yenibahar herkese hayırlı, uğurlu olsun inşallah…

Ayfer AYTAÇ - ayferaytac.com